Nachtvlucht KL592 naar Nederland

Farewell South Africa, Hallo Nederland!

La Signature

Aldwin moet tijdens het ontbijt even snel terug naar de kamer om onze zonnebrillen te halen, zo scherp is de zon! Wat een verschil met gisteren. Het uitzicht vanaf het Westcliff is adembenemend. Na een uitgebreid ontbijt checken we uit en worden naar de business lounge begeleid om te kunnen inchecken voor onze vlucht van vanavond. We schrijven tevens nog even wat berichtjes, checken onze email en dan is het alweer tijd om naar Mike's Kitchen te rijden waar de afscheidslunch met Aldwin's collega's zal plaatsvinden (poging nr...?). Het is een hartelijk afscheid, iedereen is er en we hebben nog een stuk handbagage erbij. We vertrouwen op hun woord dat het cadeau geen problemen oplevert bij de douane! Aangezien het breekbaar is en goed is ingepakt, willen we het namelijk liever niet openmaken. We nemen afscheid van iedereen en rijden naar Sandton om wat laatste inkopen te doen en de tijd te doden tot ons afscheidsdiner bij Le Canard. We drinken een wijntje bij het Michelangelo Hotel en rijden dan naar het restaurant. Het is alles wat we ervan hadden verwacht, uitstekende cuisine, warme ambiance en vriendelijke bediening. Veel te snel is het tijd om richting vliegveld te gaan...

Definitief afscheid

Tussen 09.00u en 10.00u zou het verhuisbedrijf voor de deur moeten staan, dus als de bel gaat, zijn we verrast om Elsie te zien staan. Ze dacht dat we al weg zouden gaan en kwam afscheid nemen en een afscheidskaart brengen. De eerste tranen vloeien. We zullen haar ontzettend missen! Om 10.30u is het verhuisbedrijf er nog niet. Als we bellen, geven ze aan dat een andere klus is uitgelopen en dat ze pas om 12.00u komen. We balen hier ontzettend van, aangezien we alles klaar hebben en de sleutels uiterlijk rond 14.00u hadden willen overhandigen aan Corporate Relocations zodat we onze handen vrij hadden. Uiteindelijk staan ze pas om 13.00u voor de deur. In de tussentijd hebben we gezellig geluncht met Wilna die een geroosterde kip met salade en witte wijn had meegebracht. Ook van haar nemen we afscheid en wisselen contactgegevens uit. De drie sympathieke inpakkers werken als een dolle door en na 2 uurtjes is alles keurig ingepakt, en gelabeld...alleen gaat de zending als het aan de tekst op de labels ligt, naar de Nederlandse Antillen! We bellen het verhuisbedrijf weer op om te vragen of ze ook twee business class tickets kunnen meeleveren! Om 15.00u zitten we met zijn vijven duimen te draaien, aangezien de vrachtwagen die de zending moet oppikken, te laat is. Uiteindelijk is om 16.00u alles afgerond net voordat een hevig onweer losbarst en de regen met bakken uit de lucht komt. Nog even naar de postbus om de laatste post op te halen en dan overhandigen we rond 16.30u de sleutels aan Mary. We brengen de laatste spulletjes naar Elsie en nemen dan definitief afscheid van haar en Moses, haar oudste zoon die een tijdje op bezoek is. Dumi doet voor de laatste keer de gate voor ons open. Dwars door de avondspits rijden we naar het elegante Westcliff Hotel voor onze laatste nacht in Johannesburg.

Hectisch dagje

Het vertrek komt steeds dichterbij, wat betekent dat de hectiek ook toeneemt. We pakken de laatste dingen in en doen nog wat laatste wasjes. Dan gaat de deurbel en staat iemand van een schoonmaakbedrijf voor de deur om een ronde door het huis te doen om een offerte te kunnen uitbrengen voor een professionele schoonmaak van het huis. Vlak daarna kondigt de Pool & Garden Service zich aan voor een laatste servicebeurt van de tuin en het zwembad. Ik probeer tussen de bedrijven door het weblog verder bij te werken. Rond 12.00u komt Elsie langs zodat we een foto kunnen maken. Daarna rijd ik gelijk door naar Sandton om de foto met Elsie, en de foto's die we eerder al hadden gemaakt met Mdabuko en Jackson, af te drukken en fotolijstjes te kopen. Helaas duurt het afdrukken bij de Kodak Express (!) Shop twee uur, dus loop ik naar B&G om te kijken of het daar sneller kan. Hun machine blijkt echter kapot te zijn. Bij CNA lukt het uiteindelijk dan toch. Een paar mooie lijstjes erbij en ik ben weer onderweg naar huis. Daar loop ik Markus tegen het lijf. We geven onze gasflessen aan hem, aangezien we die niet in de zending mogen meenemen en we krijgen wat spullen van hem mee om mee te nemen voor zijn vrouw in Duitsland. Een half uurtje na zijn vertrek staat Mdabuko voor de deur. Hij komt de sleutels van de woning terugbrengen en afscheid nemen. We overladen hem met allerlei spullen en we nemen wederzijds geëmotioneerd afscheid. We wisselen emailadressen uit en spreken af elkaar ooit in Nederland te treffen! Ik zit nauwelijks weer achter de computer of de gate belt dat Jackson er is. Weer een emotioneel afscheid. Na zijn vertrek is er even wat tijd om rustig aan het weblog te werken. Rond 18.30u staat Elsie voor de deur. We overhandigen haar eveneens een aantal grote tassen met spullen. We nemen nog geen afscheid, dat doen we morgen als we echt wegrijden. Uiteindelijk gaan we rond 01.00u naar bed met het lekkere gevoel dat de weblogs zijn bijgewerkt, de email naar familie en vrienden is uitgestuurd en eigenlijk alles klaar is voor de verhuizing morgen!