Auto's shoppen: deel 2

Rond 15.30u haal ik Aldwin op van zijn werk. We besluiten naar de Fiat dealer te rijden. De Fiat Panda 4x4 ziet er erg schattig uit, helaas geen automaat. Morgen hebben we een testrit. Daarna de Jeep dealer, een Jeep Cherokee bekeken en ook een afspraak gemaakt voor een testrit morgen. Aangezien de Honda dealer er direct naast zat, zijn we ook daar even gaan kijken en we konden zowaar direct een testrit maken. De Honda CR-V verrast ons door de ruimte, het rijcomfort en de compleetheid. Maakt een goede kans! Morgen maar even afwachten.

De deurbel blijft maar gaan vandaag

10.10u: de mannen van de beveiliging staan voor de deur. Ze komen kijken naar het alarmsysteem. Dit wordt binnenkort door hen aangesloten en geactiveerd. We voelen ons overigens nu ook al erg veilig, maar als er dan toch een alarminstallatie is. Een beetje extra zekerheid kan nooit kwaad. Het zijn twee Portugezen (althans, ze zijn neven en beide geboren in Zuid-Afrika; hun ouders zijn vanuit Portugal geemigreerd naar Zuid-Afrika). Een van hen is in Nederland (Amsterdam, Red Light district, hoe kan het ook anders ;-) ), de UK en Canada geweest, dus genoeg om over te praten.

11.00u: de Pool&Garden service kondigt zich aan. De supervisor, Michael, vraagt wat eventueel voor bijzondere/extra zaken moet worden gedaan. Nu was onze "barracuda" kapot (voor iedereen zonder zwembad en die dus waarschijnlijk denkt aan een grote vis: een barracuda is een soort grote stofzuiger die continue de zwembadbodem en -zijkanten schoonhoudt, waardoor o.a. algen geen kans krijgen). Een medewerker (van de vijf) neemt de klus op zich om het hele apparaat te ontleden en weer in elkaar te zetten. Ik vraag me af of hij ook onderdelen zal overhouden, zoals veel mensen overkomt als ze iets uit elkaar halen en weer in elkaar zetten, maar alles gaat netjes terug op zijn plek en hij zuigt er weer vrolijk op los. In een uur zijn ze klaar.

12.15u: alweer de deurbel, terwijl ik pas om 13.00u weer bezoek verwachtte. Brenda, onze bankconsultant, blijkt er al te zijn. Kwam beter uit qua agenda. Geen probleem. We zijn allang blij als we nu op korte termijn kunnen beschikken over een Zuidafrikaanse bankrekening en credit cards.

13.30u: wie kan dat nu zijn, o ja, de tweede kandidate voor de domestic worker functie! We hebben vorige week vrijdag een gesprek gehad met Patience. Deze dame heet Elsie en draagt een (blank) kind op de arm. Ze blijkt een fulltime domestic worker te zijn (5 dagen per week) en alles te doen (schoonmaken, nanny, wassen, strijken, gardening etc.). Ze spreekt uitermate goed Engels en komt intelligent over. Ze wil op zaterdag en zondag komen werken. Ze heeft het geld nodig omdat haar zoon op de universiteit zit. Al met al een heel goed gevoel over haar. Vanavond maar eens even overleggen met Aldwin.

Blauw, blauw, blauw...!

Wat ik echt heerlijk vind aan het klimaat van Johannesburg (het klimaat verschilt namelijk per streek), is dat elke ochtend als ik de gordijnen openschuif, ik al weet welke kleur hemel ik kan verwachten, namelijk strakblauw met daarin een stralende zon! Het zorgt ervoor dat je niet langer in je bed wilt blijven liggen, maar lekker actief wilt zijn en met name naar buiten wilt. Het leven in Zuid-Afrika speelt zich dan ook voornamelijk buiten af. De huizen zijn hierop ontworpen, met standaard een ruime patio uitermate geschikt voor barbeques, loungen, lezen, uiltjes knappen...Ons huis heeft daarnaast ook twee balkons waarop het echte zonnebaden kan plaatsvinden. Al is het niet aan te raden om veel en lang in de Jo'burg zon te liggen, aangezien door de hoogte waarop de stad ligt (1753m boven zeeniveau!) en de sterke zon de UV straling ongemerkt sterk is. De winters (momenteel gaan we richting de winter) zijn zonnig en wat koeler. We hebben vorige week wat koude dagen meegemaakt (met nachtvorst zelfs!), maar nu is het weer een aangename 17 tot 20 graden. Het rare is dat men het concept van verwarming en dubbele beglazing hier nog niet heeft omarmd. Ons huis heeft wel vloerverwarming, maar door de hoogte en de grootte van de te verwarmen ruimte, heeft dit (in de woonkamer althans) geen substantieel effect. Voor gamedrives is de winter trouwens de beste tijd van het jaar, doordat er weinig begroeiing is en de dagen droog en zonnig zijn. De zomer (november tot februari) is heet met lange, zonnige dagen en een temperatuur van gemiddeld 25 graden celsius. Dit is ook de natste tijd van het jaar, met soms heftige electrische en hagelstormen. Wegen kunnen hierdoor onderlopen. Meestal vinden ze plaats in de middag en klaart het snel weer op als de zon doorkomt. Lente en herfst zijn beide helder en warm. De jacarandabomen (sierbomen met in de lente prachtige paarse bloesems en goudkleurige bladeren in de herfst), waar veel straten mee zijn omlijst in de buitenwijken van Johannesburg, maken met name de lente een van de mooiste jaargetijden om de stad te zien. Overigens ziet de stad er vanuit de ruimte uit als een groot bos!

Maandag 28 mei: weer aan het werk

Ook in Zuid-Afrika wordt het maandag, wat betekent dat er weer gewerkt moet worden. Dapper had ik aangeboden om Aldwin naar zijn werk te rijden (ongeveer een halfuurtje), maar zo'n belofte is makkelijker gemaakt op zondagavond als je lekker met een wijntje zit na te genieten van de prachtige dieren die je die dag hebt gezien, dan om hem te houden wanneer de wekker 's ochtends om 05.00u gaat...gelukkig kon de Duitse collega, Markus, wederom Aldwin ophalen. Toch wel wat onhandig, 1 auto met zijn 2tjes, maar met wat plannen, lukt het eigenlijk prima. De zoektocht naar een geschikte auto gaat door. Hopelijk krijgen we vandaag (dinsdag 29 mei) een aantal offertes binnen.

Welpjes knuffelen - deel 2

Om 05.00u ging de wekker vanochtend, maar uiteindelijk waren we er pas rond 06.30u uit. Op het programma staat cheetah- en tijgerwelpjes knuffelen in het Rhino and Lion Nature Reserve (www.rhinolion.co.za), maar we hadden het een beetje zwaar met opstaan. We gooien de tank vol bij BP Randburg en om 09.30u komen we aan bij de gate. Vrijwel direct na de gate zien we het eerste wildlife: een witte neushoorn (te herkennen aan een lange hoorn op het einde van zijn snuit, gevolgd door een korte) met baby-neushoorn. Ook diverse bokjes, gnoes en struisvogels kruisen ons pad. De dag kan dan al niet meer stuk! We rijden vrijwel direct door naar het bezoekerscentrum met de animal creche waar we daadwerkelijk met welpjes kunnen knuffelen, nou ja...welpjes...het cheetah-"welpje" Eddy is al 14 maanden! En de Bengaalse tijgerwelpjes Alice, Heidi & Lucy 7 maanden. Ook nu is het weer een fantastische ervaring. We lopen nog even langs de reptielen met een selectie van giftige slangen zoals een van de gevaarlijkste, de pofadder, (en wat zijn we blij met het glas dat tussen ons en de slangen zit!). We zijn opgelucht te lezen dat mocht je gebeten worden, voor de meeste slangengiffen, tegengif bestaat, al moet je er wel snel bij zijn want sommige giffen zijn zo sterk dat ze werken binnen 1 en 7 uur! We eten onze lunch in de lodge van het park en komen op een perfect tijdstip aan bij de "leeuwenkuil". Om 13.00u is het namelijk "feeding time", oftewel de leeuwen worden gevoerd. Een redelijk toeristische bedoeling helaas...dan zijn de wilde honden aan de beurt en de cheetahs. De wegen zijn allemaal zand- dan wel gravelwegen en al wordt gezegd dat je met een normale personenauto prima het hele park kunt rondrijden, worden we toch regelmatig bevestigd in onze overtuiging dat een 4x4 een beter idee is...aan het einde van een indrukwekkende dag sluiten we af met 3 hippo's en een aantal (volwassen) tijgers. Ondanks het feit dat men hen weinig kans van slagen gaf, is het het park namelijk gelukt om tijgers te "fokken". Een belangrijke prestatie, omdat de Bengaalse en Syberische tijger op de lijst van bedreigde diersoorten staan, net zoals de witte leeuwen. Deze leeuwen komen niet meer in het wild voor, maar zijn voor uitsterven behoed, doordat ze hier ook met succes zijn gefokt. Prachtige dieren! Moe maar voldaan rijden we terug naar huis.

Meet Jimmy!

Om 13.00u vandaag was het tijd voor de testrit met Jimmy, oftewel de Jeep Wrangler waar we spontaan verliefd op werden bij de Nissan Xtreme Adventure Dealer aan William Nicol Drive. Na een veelbelovende testrit naar het Design Quarter gereden dat om de hoek is bij de dealer. Een heerlijke plek! Er zijn allerlei design winkels, art galleries, coffeebars en restaurants. We hebben de rest van de middag doorgebracht met browsen door de diverse winkels en "chilling" op het terras (het is momenteel een heerlijk "winterse" temperatuur, zie foto).

Donderdag 24 mei: Pest control

De telefoon en de deurbel gaan tegelijk af. Voor de deur staan de mannen van "Pest Control" en aan de telefoon is Bertha (de real estate agent) om te waarschuwen dat Pest Control zo voor de deur staat...een beetje een late melding, maar ik ben allang blij dat ze er zijn. De hele tuin en alle buitenmuren worden gesproeid. Er wordt een speciale gel in de keukenkastjes gespoten en binnen wordt ook ter hoogte van de Nederlandse plinten gesproeid. Geen insect dat dit offensief overleeft...

Vrijdag 25 mei: douane & files

Na alle internetperikelen heeft Talitha Aldwin afgezet bij kantoor waar hij een conference call had om 13.00u. Snel even een broodje gegeten en daarna vertrok Talitha naar het vliegveld. De heenweg ging door een wijk van Johannesburg die toch wat minder goed aangeschreven stond. Laten we het zo zeggen: Lietje was blij dat ze op een gegeven moment op de snelweg zat. Het Customs Office was zo gevonden, maar...laat het nu het verkeerde kantoor zijn...Vriendelijk werd Talitha verteld dat ze bij de andere vestiging moest zijn, namelijk bij de Cargo Division...een kantoor ook op het vliegveld. Na wat vage aanwijzingen en wat borden Air Freight komt Talitha aan bij het "Agents Building" waar ze klaarblijkelijk counter no. 5 moet hebben. Het draait allemaal om wat stempels zodat de verhuiszending vanuit Nederland soepel door de douane komt. Ik moet me inschrijven en word verwezen naar de eerste verdieping. Het is erg warm in het gebouw en druk. Toch ben ik al snel aan de beurt. De dame aan de andere kant van de balie loopt niet over van vriendelijkheid, maar na een kwartiertje heb ik dan toch de noodzakelijke stempels op de formulieren. De terugweg verloopt redelijk rampzalig. Files (ongeluk met 3 vrachtwagens) en ondanks TomTom neem ik toch nog een verkeerde afslag met als gevolg dat ik nog extra in de file kom en door een slechte buurt van Johannesburg. Uiteindelijk ben ik aan het einde van de middag thuis. Gelukkig is de huishoudelijk werkster, Patience, nog aan het werk volgens Dumi, onze bewaker, dus kan het interview gewoon doorgaan. Als ze net aan de keukentafel zit, komt Aldwin thuis. We hebben een goed gevoel over haar (ze werkt al 7 jaar voor een van de buren in het complex), maar we willen nog wat meer gesprekken met mogelijke kandidaten voeren.

's-Avonds hebben we op het Nelson Mandela Square genoten van een heerlijk Afrikaans culinair diner.

Zaterdag 26 mei: yes, we zijn weer in de lucht!

Na een hele vrijdagmorgen doorgebracht te hebben op het iBurst kantoor zonder resultaat, zijn we nu dan toch weer helemaal up&running! Nadat we gisteren alle modems hadden uitgeprobeerd en de laatste technische man, Carlos, ook niet meer wist wat te doen, kwam hj met de suggestie om een wireless router te installeren in combinatie met een desktop modem. Aangezien dit ook de configuratie was zoals we die in Nederland succesvol hadden wisten te installeren, hadden we hier wel vertrouwen in. We waren prettig verrast door de behulpzaamheid van iBurst. Dit overigens in grote tegenstelling tot Sony en Microsoft in Nederland. Microsoft stuurde ons linea recta door naar Sony en het enige wat Sony wist te adviseren was om Windows Vista volledig opnieuw te installeren, as if...dan zouden we alle documenten, mail en foto's kwijt zijn...Carlos had aangeboden om zaterdag iemand langs te laten komen om alles te installeren (incl. wireless router). Daar zijn we uiteraard op in gegaan en vanochtend om 09.15u werden we gebeld of hij langs kon komen. We hadden eigenlijk om 09.30u een testrit staan, maar die stelden we met plezier even uit. Om 10.15u kwam hij binnen en een half uurtje tot een uurtje later waren we helemaal up&running! Bizar om te merken hoe erg je gewend bent aan internet, als het er niet is...

Connectiviteitproblemen

Momenteel zitten we al twee uur op het kantoor van iBurst, de internetprovider in Zuid-Afrika, om te zorgen dat we internetverbinding krijgen. Status:

Aantal uren reeds gespendeerd aan het tot stand brengen van internetconnectiviteit: 20 of meer...?
Aantal modemversies geïnstalleerd: 3
Aantal technische mannetjes die er naar gekeken hebben: 5
Aantal keren probleem uitgelegd: idem
Resultaat: geen connectie, maar het Nederlands van deze Zuid-Afrikanen is wel met sprongen vooruitgegaan!

Wordt vervolgd...

Woensdag 23 mei: Best druk zo zonder baan

Terwijl Aldwin hard aan het werk is, is Talitha druk met het regelen van: internetconnectie, bankrekening, pool&garden service, huishoudelijke hulp, pest control (zie eerder bericht), douanepapieren van de verhuiszending vanuit Nederland etc. Dinsdag en woensdag, drukke dagen met allerlei afspraken. Het is ook nog even schipperen wat betreft vervoer doordat we slechts 1 auto hebben (Aldwin: bevalt me eigenlijk prima, zo'n privechauffeuse ;-) ). Dit weekend staat een testrit met een Jeep gepland en vrijdag willen we nog wat andere autodealers bezoeken.

Dinsdag 22 mei: Winter in Zuid-Afrika

Het is koud, erg koud, zo koud dat we de vloerverwarming op volle sterkte aanzetten. Aangezien iedereen last van de kou had, werd het systeem zodanig overbelast dat de electriciteit in verschillende wijken van Johannesburg uitviel. 54 mensen werd de kou zelfs fataal...een inzamelingsactie (waar ook BP aan mee deed) werd op touw gezet om dekens te verzamelen voor degenen die ze het hardste nodig hadden.

Zondag 20 mei: Onze eerste Zuid-Afrikaanse braai!

Afgelopen zondag waren we uitgenodigd in de buitenwijk Randburg door een Zuid-Afrikaanse collega van Aldwin voor een traditionele "braai". Het was een internationaal gezelschap nl.: een Brit, een Duitser, twee Nederlanders en drie Zuid-Afrikanen. Zeker voor herhaling vatbaar! Sonja Bakker is nog niet doorgedrongen tot Zuid-Afrika, zullen we maar zeggen ;-) We brengen Craig thuis (Sandton Towers, een van de duurste hotels van Johannesburg) en rijden dan ook naar huis. We zijn uiterst relaxed tot het moment dat we, correctie, Talitha, de badkamer inliep en een spin aan het plafond zag met de grootte van een tarantula (zie foto)...aangezien we niet wisten of de spin gevaarlijk was, is Talitha snel naar de poort gereden om de bewaker te halen. Met een plastic zak en een opscheplepel weet hij de spin te verwijderen. Later zouden we vernemen dat er in Zuid-Afrika in ieder geval geen giftige spinnen zitten. Maar als het geregend heeft of (zoals in ons geval) hard gewaaid heeft en koud is (en we hadden de ramen open gehad), dan willen rain spiders nog wel eens te voorschijn komen. Van iemand van Relocation Services begrijpen we dat het haar 2 x in 6 jaar is overkomen dat een dergelijk grote spin zich in de woning vertoonde. Hebben wij weer even geluk! En dat terwijl we ook al last van mieren hadden...voorlopig maar even geen ramen open. Toch liever dat wij wildlife opzoeken in plaats van andersom!

Auto's shoppen!!

Vanochtend hadden we om 9.00u een afspraak bij de VW dealer in Johannesburg centrum. Een interessante rit, aangezien centraal Jo'burg door iedereen (zowel reisbrochures als locals) sterk wordt afgeraden (slik). Uiteindelijk valt het allemaal ontzettend mee (ook hier weer: thank god 4 tomtom). Na een leuk gesprek met Neil rijden we via de snelweg naar Sandton City om wat laatste spullen in te slaan (o.a. een kaasschaaf, wat natuurlijk voor ons kaaskopjes een onmisbaar keukenitem is ;-)). Ook in Johannesburg kennen ze snelheidscamera's (spoedlokvallen), alleen worden deze door mensen bemand in de middenberm, op een klapstoeltje tegen de vangrails geklemd. Het verkeer scheurt er vrolijk met 100 km langs...! 's Middags nog een poging gewaagd om andere autodealers te bezoeken, maar helaas was iedereen al dicht (winkels etc. sluiten over het algemeen erg vroeg in het weekend, behalve winkelcentra). Dus zijn we uiteindelijk naar een hotel gereden om weer wat te mailen en het weblog bij te werken (zie foto).

Vrijdag 18 mei

De dag begint met het wegbrengen van Aldwin naar Linden Park, een tankstation in Randburg. Met dank aan TomTom geen enkel probleem! We zijn een half uur te vroeg en nemen dus een lekker kopje koffie. De franchisee komt al snel binnenlopen evenals Aldwin's team. Na een korte, maar ontzettend leuke kennismaking vertrekt Talitha naar Aldwin's kantoor om wat spullen af te leveren van de teammeeting van de afgelopen dagen. Daarna op zoek naar de postbus (zie foto). Op de snelweg staat helaas file. Boven aan de afrit wordt de oorzaak duidelijk. Een personenbus had pech op een heel ongelukkige plek waardoor de doorstroming sterk werd gehinderd. In plaats van een gevarendriehoek hadden ze een brandblusser (!) op een afstandje achter de bus neergezet! De postbus blijkt zich te bevinden in een piepklein shopping centre in de buurt van ons huis. De wijk is beveiligd met slagbomen die worden bemand door bewakers. Op de terugweg naar huis is er een blokkade van de Metropolice. Je kunt hen door de hele stad op alle mogelijke plekken en tijdstippen tegenkomen. Ze controleren (meestal met een mannetje of 20!) o.a. op dragen van de gordel, rijbewijzen etc. Ik mag doorrijden. Waar ze dol op zijn, zijn de minibusjes (vaak oude toyotabusjes). Dit zijn busjes die mensen oppikken langs de weg en voor weinig geld ergens heenbrengen. Ze houden zich niet aan het maximum aantal personen of aan welke verkeersregel dan ook...Aldwin was van plan om vroeg thuis te komen (begin van de middag), maar grote problemen met zijn bedrijfslaptop verhinderen dit helaas. De Zuid-Afrikaanse IT afdeling heeft helaas meer kwaads dan goeds bereikt...de laptop doe nie meer nie! We hadden wat spullen nodig, dus ben ik alleen naar Sandton City gegaan om in te kopen.

Links rijdend & navigerend & (sssttt!) bellend door Jo'burg

Vanochtend de eerste rit gemaakt met de Mercedes A-klasse met stuur aan de rechterkant. Talitha moet Aldwin halsoverkop naar het hotel brengen waar hij wederom een teammeeting heeft. Zijn Duitse collega die hem zou komen ophalen, deed namelijk al 1,5 uur over 1 km... Zonder problemen levert Talitha hem na 20 min. af bij het hotel. TomTom doet zijn werk, ook in Zuid-Afrika ;-) Ook de terugweg verloopt soepel. Na een praatje aan de poort met Dumy (onze bewaker) rijd Talitha door naar huis om te douchen en om te kleden. Daarna stapt ze wederom in de auto. Dit keer om de paspoorten naar BP te brengen zodat Immigration onze work permits kan afgeven. Zonder die vergunningen kunnen we o.a. geen bankrekening openen. En dan is het tijd voor wat echte "ex-pat vrouwen activiteiten", namelijk: shoppen en boodschappen doen! En wat is dan een betere plek dan Sandton City. Een winkelcentrum dat bekend staat als eén van de mooiste van de wereld. Je vindt er dan ook echt alle dure merken (zoals Gucci, Louis Vuitton etc.), restaurants waar je uitstekend kunt lunchen en dineren, allerlei delicatessezaakjes, craft stores en een enorme supermarkt. Met de auto volgeladen keert Talitha huiswaarts om vervolgens alles uit de auto te gooien en richting het hotel te gaan om Aldwin op te halen en te internetten.

Woensdag 16 mei: huis, auto & team

Woensdag is een drukke dag. Om 09.00u wordt Talitha opgehaald door Minka van Relocation Services om het huis te inspecteren en de sleutels te ontvangen van de woning en de huurauto. Aldwin vertrekt onmiddelijk naar kantoor voor wat praktische zaken als bedrijfspas, bureau etc. en gaat vervolgens door naar een hotel voor zijn eerste teammeeting. Minka & Talitha rijden naar de woning en stoppen onderweg bij een Woolworths om wat essentiële boodschappen in te slaan. Als ze aankomen bij de woning, lijkt het wel een invasie van mensen en auto's voor, in, en rond het huis. In sneltreinvaart worden de eigenaar, de agent, het DSTV & andere technische zaken mannetje en de pool & garden man aan Talitha voorgesteld. Ook de huurauto is al gearriveerd, dus daar moet het een en ander voor worden getekend. Rond 13.00u is iedereen vertrokken. Tijd om voor het eerst even te genieten van het prachtige huis. Met wat appelsap in een ligstoel op de patio aan het zwembad knapt Talitha geleidelijk wat op. Ook kennisgemaakt met Afrikaanse begrippen van tijd en afspraken. Om 15.00u zou iemand van I-burst komen, zodat wireless internet geregeld kon worden, maar ... we wachten nog steeds...De nieuwe afspraak staat voor maandag 11.30u. Nieuwe afspraak, nieuwe kansen! We hopen wel dat het zo snel mogelijk geregeld wordt, want het is wel erg onhandig om naar hotels (of kantoor) te moeten om te internetten. 's Avonds blijkt dat Talitha er niet helemaal bij was toen ze boodschappen voor het avondeten kocht... o.a. geen olijfolie om in te bakken... De curry smaakt er (door enige creativiteit & improvisatie van Aldwin) niet minder om. Na het eten genieten we op de tv van een documentaire over... de Nederlandse Deltawerken!!

De laatste reisloodjes wegen het zwaarst

De bagage komt gelukkig snel en de immigratie & douane leveren ook geen problemen op. We worden weer opgewacht door de dame die ons bij de reconnaissance trip ook al verwelkomde. Ze regelt een taxi voor ons en de taxichauffeur is uiterst medelevend en rijdt dan ook uitermate voorzichtig. Helaas heeft de maag van Talitha besloten dat al dat gereis nu wel genoeg is geweest. Toch handig die vuilniszakjes uit Holland ;-) Bij aankomst bij het hotel slaat de chauffeur een arm om haar heen en spreekt de troostende woorden: "You get well soon M'am". Ziek als een hond kruipt ze in het ons al goed bekende Park Hyatt hotel dankbaar in een lekker bed. De koorts is niet gezakt maar licht gestegen. We slapen allebei als roosjes.

Saaie vliegreis voor Aldwin

Hieronder een verslag van onze vlucht:

Talitha:
zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz-toilet-zzzzzzzzzzzzzzzzzz-bouillon & toast-zzzzzzzzzzzz- toilet-zzzzzzzzzzzzzzzzzz-toilet-zzzzzzzzzzzzzzzzzzz - landing

Aldwin:
kijken hoe Lietje slaapt & 2 presentaties voorbereid voor de dagen erna & lekker gegeten

Dinsdag 15 mei 04.00u

De wekker gaat. We moeten eruit om op tijd op Schiphol te zijn. Om 05.30u zitten we in de auto naar Schiphol. Bij aankomst op Schiphol om 06.30u staan de ouders van Aldwin al op ons te wachten. Talitha zet echter een sprintje naar het toilet (onderweg zoekend naar afvalbakken voor het geval dat...!). Alexander & Bea zijn ook onderweg met de kinderen (Roos & Mila). We drinken met zijn allen wat bij de Delifrance waar Alexander vertelt hoe hij ervan had genoten om de kinderen nu eens een keer wakker te kunnen maken in plaats van andersom! Om 08.00u staan we bij de douane om de BTW terug te krijgen van recente aankopen (tip: dat kan als je de EU voor langere tijd of altijd verlaat). Na een emotioneel afscheid van Aldwin's familie gaan we door de douane om te gaan boarden (gate E18, KL591). Het afscheid van Talitha's familie heeft in de dagen ervoor al plaatsgevonden.

Maandag 14 mei: Dozen, inpaklijsten & Immodium

En Immodium?? Ja, Talitha was al enige dagen ziek. Diagnose (gesteld door haar personal doctor Rob ;-) ): buikgriep en koorts (38,5). Heerlijke timing, zucht. Om op de dag van de verhuizing toch nog wat normaal te kunnen functioneren, werd de medicijnkast van dokter Rob geplunderd. De verhuizers waren te vroeg en gelukkig snel klaar. Overigens paste alles er maar net in! Rekenfoutje van de Account Manager van het verhuisbedrijf...? Ze moesten lege dozen achterlaten en een andere keer weer ophalen, anders hadden ze onvoldoende ruimte. 's Avonds doken we al vroeg ons bedje in, want de wekker zou om 04.00u gaan (al was op dat moment onduidelijk of Talitha überhaupt de volgende ochtend wel zou kunnen reizen).

Vertrek met de KL591 dinsdag a.s. om 10.30u

Nog 2 dagen en dan zitten we in het vliegtuig! Afgelopen vrijdag heeft Talitha haar spullen al bij 2organize ingeleverd. Handig voor jullie om te weten, want ze is dus niet langer bereikbaar op haar mobiel! Zodra we in Zuid-Afrika zijn, laten we internet en mobiele telefonie regelen en sturen we een mail rond met het nieuwe nummer etc. En er is natuurlijk altijd Skype! (en nee, ik heb geen aandelen ;-) )

Er was er een jarig hoera hoera!

Vrijdag 11 mei is Aldwin een jaartje ouder geworden, nog net op tijd dus voor een feestje met de familie. Locatie was Grand Restaurant Belle, een sfeervol en gezellig à la carte restaurant, gelegen aan rivier de Vecht in het rustieke plaatsje Oud Zuilen vlakbij Utrecht. Het restaurant is vernoemd naar Belle van Zuilen, de beroemde plaatsgenote die werd geboren op het aangrenzende Slot Zuilen. Het was gezellig & natuurlijk heerlijk gegeten. Alleen jammer dat de moeder van Talitha en haar vriend er niet bij konden zijn i.v.m. het feit dat ze moesten afdansen.

Stroopwafels bij 2organize!

Traditie bij 2organize: als iemand weggaat, trakteert hij of zij op stroopwafels. Na 8 jaar was ik aan de beurt. Donderdag 3 mei...mijn laatste dag bij 2organize. Het was een geweldige tijd. Toen Arjan tijdens onze afscheidslunch vroeg naar de top 3 van leukste herinneringen, aspecten dan wel gebeurtenissen van de 8 jaar bij 2organize, stonden met stip op nummer 1 de collega's! Het weekend Maastricht was het ultieme bewijs. Een beter afscheid had ik me niet kunnen wensen. Ik wil alle collega's nogmaals hartelijk bedanken voor hun gezelligheid, collegialiteit & humor. Ik zal jullie (& de goede feestjes) allemaal missen en hoop dat jullie zo nu en dan eens wat van je laten horen.

Alle gezondheid, liefde & geluk toegewenst!

Talitha

Hoe groot moet onze vliegtuigcontainer zijn....?

Het is zover. Nu de visa rond zijn, komt alles in een stroomversnelling. Maandag 7 mei komen twee verhuisbedrijven langs om op te nemen hoe groot de vliegtuigcontainer moet zijn om onze spullen in één keer te kunnen verhuizen. Als de keuze qua verhuizer is bepaald en de container er is, kan het inpakken beginnen. Leuk detail is dat 1 van de verhuizers (door BP uitgekozen) onze meubels etc. al in hun loods in Albasserdam hebben staan! Tussen de bedrijven door proberen we nog wat laatste afspraken te maken met vrienden en familie. Uiteraard willen we in Zuid-Afrika ook zo goed mogelijk contact houden met onze vrienden en familie, dus is geld&tijd(&eenhelehoopstress!) geïnvesteerd in de aankoop en installatie van diverse communicatiemiddelen. Het werkt gelukkig allemaal, dus het gaat helemaal goed komen met bellen (via Skype), emailen, sms-en en internetten. Nu alleen nog wat Zuidafrikaanse abonnementen (o.a. mobiele telefoon), maar dat kan pas als we in Zuid-Afrika zijn.

Visa zijn binnen!

Even kort een goed berichtje, de visa zijn rond, dus de vertrekdatum zal rond 15 mei zijn!