Na het vertrek van Sue, Eban & Richard even snel naar de winkel om wat flessen vruchtensap te halen om mee te brengen naar de Franse avond waarvoor Genevieve, mijn medestudente Zulu, me heeft uitgenodigd. Aldwin is net op tijd thuis om nog even een knuffel te krijgen en dan ben ik onderweg naar een diner met 6 man van wie ik er slechts eentje ken, en die bovendien ook allemaal (op 1 na) Frans spreken...Het is zeker 15 jaar geleden dat ik regelmatig Frans heb gesproken, en bij aankomst is het wat roestig. Mijn Zulu kennis maakt het ook niet makkelijker. Op een of andere manier haal ik Frans en Zulu snel door elkaar. Iets waar Genevieve ook last van heeft, blijkt later. De gasten druppelen binnen (Daniel en Genevieve hadden zich al verontschuldigd dat de gasten verder allemaal pas om 20.00u zouden binnenkomen en we lachen om het cultuurverschil tussen Fransen en Nederlanders. Genevieve tegen Daniel: "Maar je weet toch wel dat als je half acht zegt tegen een Nederlander dat die dan ook om half acht voor de deur staat!". Tegen mij: "Voor Fransen betekent dit 20.00u!"). Eerst arriveert Maxime (Fransman die nu 1,5 jaar in SA woont en werkt), dan Ronan (ook een Fransman maar die al zo lang in SA woont dat hij klinkt als een rasechte Zuid-Afrikaan). Vervolgens komen Christine (geboren in Schotland, maar ze heeft het grootste deel van haar leven in Kenia gewoond, haar ouders zijn Kenianen die uitgezonden waren naar Schotland) en Cedric (Fransman die in SA woont en werkt) binnen. Ze hebben elkaar twee jaar geleden op een feestje ontmoet en zijn inmiddels getrouwd. Als laatste schuift Aurore aan, een Franse die twee jaar geleden voor Alcatel-Lucent naar Zuid-Afrika is gekomen. Het ontaardt in een ontzettend gezellige avond, waarbij aan tafel 3 talen door elkaar worden gesproken: Frans, Engels en en beetje Zulu. Het eten dat Daniel heeft klaargemaakt (neef van Genevieve, geboren in SA maar hele leven in Frankrijk gewoond, nu sinds twee jaar weer in SA en werkzaam als financieel directeur bij een mijnbouwbedrijf), smaakt uitstekend. Aan het einde van de avond wisselen we contactgegevens uit en nodig ik de dames uit voor het Tequila Babes ontbijt a.s. zaterdag. Ze zeggen gelijk ja. Vol positieve energie rijd ik terug naar huis. Wat een heerlijke avond!
woensdag 3 oktober 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten