Gastheer & Gastvrouw

Het grote moment is aangebroken. We gaan een poging doen een fatsoenlijke Zuid-Afrikaanse braai te houden. Sharron, Suzelle en Markus zijn onze kritische gasten. Geheel tegen Afrikaanse gewoonte in (maar uiteraard wel volgens de Duitse) zijn de gasten zowaar stipt om 16:00u bij ons. Gelukkig hebben we het potjiekos al in de pan zodat alleen de bijgerechten (salade en gevulde paprika's) en snacks nog hoeven worden klaargemaakt. Als we toch ook wat Hollandse snacks op tafel zetten, blijkt dat de in Nederland alom bekende, ouderwetse blokjes kaas met mosterd niet zijn doorgedrongen tot de Afrikaanse cultuur. Na enkele uren is het potjiekos klaar om geserveerd te worden en wachten we met angst en beven het oordeel van met name Suzelle (ras-Zuid-Afrikaanse en voormalig restauranthoudster) af. We kunnen opgelucht ademhalen! Alles smaakt uitstekend. Op mijn vraag aan Suzelle waarin deze braai nu afwijkt van een gemiddelde Zuid-Afrikaanse braai, antwoordt ze: oh, bij een typische Zuid-Afrikaanse braai wordt veel meer alcohol gedronken en veel meer vlees gegeten... Tja, de enorme hoeveelheid vlees tijdens de braai bij Gillian stond ons inderdaad nog in het geheugen gegrift. Maar desondanks zijn we toch geslaagd en hadden ze genoten. Dat geeft moed voor de volgende braai!

Bruidsdouche

Bridal shower, ook wel Kitchen Tea Party genoemd hier in Zuid-Afrika, is een feestje dat wordt georganiseerd voor de bruid waarbij cadeautjes worden gegeven. Tot mijn verrassing word ik gebeld door Louise, de moeder van Genevieve, om mij uit te nodigen voor Genevieve's bridal shower. Uiteraard neem ik de uitnodiging graag aan. Om 18.30u is het verzamelen bij een vriendin van Louise. De gasten hebben nogal problemen om er te komen, doordat weer veel stoplichten buiten werking zijn door het load shedden van Eskom. Voor mij is het maar een paar km van mijn huis en ik doe er al een half uur over. Sommigen hebben er meer dan 2 uur over gedaan. Gelukkig kan dat de pret niet bederven. Eerst wordt Genevieve uiteraard een mooie outfit aangetrokken. Nadat het een en ander aan drank en etenswaren is genuttigd, begint het cadeautjes uitpakken. Hierbij moet Genevieve raden van wie elk pakje afkomstig is. Als ze het mis heeft, moet ze voor straf o.a. op een nep megapenis met ballen een rondje galopperen door het huis. De 'Head Massager', vaak beter bekend onder de naam "Orgasmatron", die ik haar cadeau geef, levert haar aardig problemen op. Haar aanstaande echtgenoot is namelijk een Australiër en de Head Massager komt oorspronkelijk uit Australië (uitvinding van de Aboriginals). Dus gaat ze de hele familie uit Australië langs, om vervolgens ongelovig te kijken als ik haar dan eindelijk uit haar lijden verlos. Het cadeau is bij velen onbekend en wordt al snel van hand tot hand gegeven om uit te proberen en met succes! Het feestje lijkt door de "Ahhhh wat lekker!" en "Ooooooohhhh this is better than sex!" bijna in een orgie te ontaarden.

'Load shedding' i.v.m. energiecrisis

Momenteel is het lastig voor ons om het weblog te updaten, te emailen, internetten, en internet bankieren. En koken doen we op de gasbraai. Eskom, de Zuid-Afrikaanse energiemaatschappij, is weer begonnen met 'load shedding' als gevolg van een capaciteitstekort. In oktober vorig jaar hadden we hier ook al mee te maken. Het load shedding neemt nu echter wel ernstige vormen aan. In de afgelopen weken hebben we meerdere malen per dag meerdere uren per keer zonder stroom gezeten. Hele stadsdelen worden om de beurt afgesloten van de stroom. Winkels (zonder generatoren althans) moeten dicht en verliezen dus omzet. Het verkeer loopt volledig vast doordat stoplichten niet meer werken (en het slechte weer en de overstromingen van wegen maken het er ook niet beter op). Eerst kon men er nog wel om lachen als men met een zaklamp zijn boodschappen moest gaan zoeken in de supermarkt, of in het donker aan de fitness apparaten hing in de sportschool. Maar inmiddels is sprake van een echt zorgwekkende situatie. President Mbeki gaat daarom ook om de tafel met Eskom. En wij proberen in de tussentijd, telkens als we wel stroom hebben, zo snel mogelijk te typen!! ;-)

Overstromingen

Vorig jaar was qua weer een raar jaar voor Zuid-Afrika, met de extreme kou in de winter en veel regen in de zomer, en 2008 lijkt de trend voort te zetten. De enorme hoeveelheid regen die echter tot nu toe al is gevallen in heel zuidelijk Afrika (en nog steeds valt) veroorzaakt inmiddels grote problemen. Zo is in Zambia de noodtoestand afgekondigd vanwege de hevige overstromingen. In Mozambique zitten duizenden mensen gevangen in hun huis door al het water en zijn diverse mensen overleden. Ook in Johannesburg wil het maar niet ophouden met regenen met als gevolg dat een mini-overstroming van het zwembad haast niet kan uitblijven...

South Africa vs West Indies

Geen voetbal, geen rugby maar cricket! Vandaag gaan we onze eerste cricketwedstrijd meemaken. Eerst eten we met Markus en Suzelle even wat bij JB's Corner in Melrose Arch en rond 17.00u begeven we ons vervolgens naar het Liberty Life Wanderers stadion voor de wedstrijd tussen Zuid-Afrika en West-Indië. Suzelle heeft ons tijdens de late lunch/het vroege diner ingewijd in de basisprincipes van het cricket waardoor we de wedstrijd goed kunnen volgen en snappen wat er gebeurt. Het is een spannende wedstrijd en de tijd vliegt dan ook. Met 4 punten verschil wint uiteindelijk Zuid-Afrika. Na de wedstrijd praten nog even na bij een drankje bij Primi piatti in Melrose Arch.

Sing for Life

Ngala, Madikwe, Phinda en Exeter zijn vier private wildparken waar we hebben verbleven in de luxueuze lodges van Conservation Corporation (CC) Africa. Dit bedrijf streeft natuur- & cultuurbehoud na en biedt werkgelegenheid aan de lokale samenleving. De inkomsten worden gebruikt voor projecten die de levensomstandigheden moeten verbeteren van de Afrikaanse samenleving. Zo bouwen ze scholen en ziekenhuizen, leiden ze mensen op, bieden vaardigheidstrainingen aan, verstrekken ze informatie over HIV/AIDS en gezonde levensstijl etc. Wat kan nu een mooiere combinatie zijn dan het hebben van fantastische game drives, te genieten van heerlijk eten en een smetteloze service van altijd vriendelijk, lachend personeel, wat altijd voor je klaar staat en te weten dat je met het geld dat je eraan uitgeeft, de Afrikaanse samenleving helpt! Nu heeft elke lodge een eigen 'koor(tje)' dat zingt voor de gasten (bijv. bij aankomst, bij terugkomst van een game drive en na het diner in de boma). Nu moet je niet denken aan amateuristisch, tenenkrommend gestuntel, maar aan een enthousiaste groep mensen die ritme en melodie in hun bloed hebben zitten. Ze halen het wellicht niet bij bijv. het Soweto Gospel Choir, maar hun enthousiasme en energie werkt aanstekelijk. CC Africa houdt jaarlijks een wedstrijd tussen de koren. Dit jaar heeft Brandon October, een Zuid-Afrikaanse Idols finalist met echt een prachtige stem, de koren beoordeeld. De beste zes mochten hun zangkunsten vertonen op het Sing for Life evenement dat vanavond plaatsvond. Het zijn de koren van Ngorongoro Crater Lodge (Tanzania), Kwandwe (SA), Exeter (SA), Nxabega Okavanga Safari Camp (Botswana), Phinda Mountain Lodge (SA) en Bongani Mountain Lodge (SA). Aan het einde zingen alle koren gezamenlijk (en het publiek!) het volkslied (Nkosi sikelel'iAfrika = God bless Africa). Echt indrukwekkend, kippevel-veroorzakend is echter het 'Shosholoza' waarmee de avond wordt afgesloten en iedereen de zaal verlaat om vervolgens in de hal van 'The Theatre on the Track' (Kyalami) te ontaarden in een climax van springende, zingende, overwegend traditioneel geklede koorleden. Eén groot feest!

Naar huis

Voor de verandering rijd ik een keer het game reserve uit. Onderweg komen we nog wat dieren tegen waaronder tot onze verrassing een kameleon, die zich op een vreemde manier voortbeweegt en een groep prachtige impala's. Ook al is het de meest voorkomende antilope, het blijft een genot om naar deze gracieuze dieren te kijken. Mac heeft ons een alternatieve route aangeraden (via Sabie, Lydenburg en Dullstroom) en we hebben besloten die te volgen. Alleen hebben we het allebei erg zwaar. 't Is dat de weg zo bochtig is anders was het risico van in slaap vallen nog groter geweest.

Koffietijd

We zijn na het incident in de rivierbedding wel toe aan een koffiepauze om bij te komen. Als Mac de auto heeft neergezet, zien we een paar meter verderop een enorme slang de weg overschieten. Achteloos zegt hij, "ach dat is alleen maar de dodelijkste slang in Zuid-Afrika, de 'black mamba'." Hij stelt ons gerust door te zeggen dat slangen eigenlijk altijd van je wegvluchten als ze je horen/zien. Het is een bewogen game drive, beginnend met een bijna-albino impala, de leeuwen en het gat en de slang. Mac legt ons nog even in de luren door te beginnen over een luipaard: goed rechts kijken, hier zit ie ergens... maar dan blijkt een bush-ontbijtbuffetje geregeld te zijn met heerlijk vers fruit en andere lekkere dingen. Eenmaal terug bij de lodge eten we wat warm ontbijt en pakken dan onze spulletjes. We wisselen nog even wat gegevens uit met het stel dat op huwelijksreis is. Hij had het voor elkaar gekregen om alle foto's van hun huwelijksreis te wissen... Hoezo eerste huwelijkscrisis?? Nu is er een software programma waarmee je foto's van een kaart kunt terughalen. We beloven hen de link te emailen, aangezien ook deze lodge te maken heeft met load shedding en net op dat moment geen stroom heeft. En de Duitsers willen graag wat mooie closeups ontvangen die Aldwin heeft gemaakt.

Niet voor 1 gat te vangen!

Jullie kennen vast wel die verhalen over toeristen die zo dom zijn uit te stappen waar leeuwen bij zijn en vervolgens worden verscheurd... Stel je voor, je bent op game drive, ziet een prachtig tafereel van 7 leeuwen (2 volwassen leeuwinnen en 5 welpjes van 6 maanden oud) in een rivierbedding en raakt, al achteruit rijdend bij vertrek, verzeild in een diep gat. Het rechtervoorwiel spint in de lucht. Wat je ook doet, je komt er niet uit. Zelfs een ander voertuig is niet in staat je eruit te trekken. Wat doe je dan? Mac vraagt de mannen wederom uit te stappen en mij om achter het stuur plaats te nemen. We zijn in een diep gat gereden, gegraven door olifanten. De leeuwinnen die lagen te slapen, zijn al overeind gekomen en turen gespannen naar onze verrichtingen. De mannen proberen zoveel mogelijk achter de wagen te blijven (en dus uit het zicht van de leeuwen). Dit keer duwen de mannen de wagen omhoog zodat het voorwiel weer op de grond belandt terwijl het andere voertuig ons naar voren probeert te trekken in de mulle rivierbedding. Ik geef gas en ja, gelukkig komt de wagen omhoog uit het enorme gat. Snel klimt iedereen weer aan boord. Pffff, dat was wel een beetje erg spannend.

Luieren aan het zwembad

Na het ontbijt installeren we ons op het terras van ons chalet en brengen de uurtjes tot aan de lunch al lezend, zonnend en zwemmend door. Als Aldwin net een paar baantjes trekt, ziet hij ineens een olifant voor ons chalet verschijnen. Dit blijkt 1 van een groep van zeker 15 olifanten te zijn. Snel pakken we de camera's erbij, maar het is lastig om ze er goed op te krijgen door de uitbundige begroeiing. We zijn blij dat we slechts een lichte, maar perfect verzorgde, lunch voorgeschoteld krijgen, waarna we een douche nemen onder de outdoorshower en onze spullen pakken voor de middag game drive. Het is bijna een ware optocht. Buffel, olifant, neushoorn, nijlpaard, luipaard, etc. passeert de revue. De avond eindigt met een intiem diner voor twee naast het zwembad van de lodge met uitzicht op de bush.

Startproblemen

Om 05.00u worden we gewekt voor de ochtend game drive. Na een snelle kop koffie stappen we in de jeep en rijden naar de locatie waar men parende leeuwen heeft gelokaliseerd. Helaas heeft mevrouw de leeuw geen zin meer en mijnheer de leeuw geeft het dan ook maar op. We komen vervolgens een groepje van 3 neushoorns tegen, maar we zijn specifiek op zoek naar een neushoorn met een opvallend lange hoorn. Kolbert (onze tracker) pikt de sporen op en weet ons direct naar de groep van maar liefst 7 (witte) neushoorns te leiden waar de gezochte neushoorn ook bij is. Als we na een tijdje de groep weer willen verlaten, start de (6 maanden oude) auto niet meer. Kolbert kijkt Mac (de ranger) ongelovig aan. Zijn gezichtsuitdrukking spreekt boekdelen. Hij gelooft er geen snars van. Maar Mac (die graag grapjes maakt en mensen in de luren legt) is dit keer bloedserieus. Daar sta je dan. Met een auto die het niet meer doet, een paar meter verwijderd van een groep van 7 neushoorns! Ze kijken samen even onder de motorkap, maar kunnen zo snel de oplossing niet vinden. "Dan maar een jumpstart" zegt Mac. Dit keer kijken wij hem ongelovig aan. Maar ook dit keer meent hij het. Hij vraagt de mannen uit te stappen en hem en Kolbert te helpen duwen. Ik moet achter het stuur plaatsnemen om de auto te starten en te besturen. In een halve minuut is het gepiept. De auto loopt weer. Maar wat een ervaring, uitstappen voor de ogen van 7 neushoorns... Vanaf dat moment is de discussie tussen Mac en Aldwin (Toyota Landcruiser versus Landrover) pas echt losgebarsten. Wie had kunnen vermoeden dat we dezelfde actie de dag erna om een heel andere reden voor een heel ander, veel gevaarlijker publiek, zouden moeten herhalen... Heelhuids komen we weer aan bij de lodge en genieten van het uitgebreide ontbijt terwijl het sterke verhaal nog sterker wordt...

Animal Planet

Diefstal door hyena's

Tijdens de uitstekende lunch genieten we van het prachtige uitzicht op de Sabie rivier en verzucht ik: oh, misschien moet ik de game drive vandaag maar overslaan... nu mijn bedje inkruipen, zou niet verkeerd zijn. Wat ben ik blij dat ik dat niet heb gedaan! Wat we vandaag tijdens de game drive hebben gezien, moet voor ons wel de spectaculairste sighting zijn geweest tot nu toe! Eerder op de dag hadden we al een luipaard gezien, maar dat verstopte zich erg effectief in het dichte struikgewas, maar ons geluk kan niet op! Een tweede luipaard is gelokaliseerd. Het had een impala gedood, maar een stel hyena's heeft het weten te roven. Als we aankomen, ligt het luipaard bij te komen in een boom, terwijl een paar meter verderop de hyena's zich tegoed doen aan het impalavlees. Echt spectaculair wordt het als het luipaard besluit het er niet bij te laten zitten. Na een dreigement van het luipaard kiezen de hyena's eieren voor hun geld en vertrekken, maar wel met de prooi. Het luipaard achtervolgt hen, en wij achtervolgen hem weer. Helaas verdwijnen ze na een tijdje in het dichte struikgewas waar we met de jeep niet meer kunnen komen. Maar wat een fantastische ervaring! Op de terugweg doorwaden we wederom de rivier en zien een krokodil die op vissenjacht is. Een mooie toegift zijn ook de blackbacked jackal (jakhals), de nijlpaarden en de "large spotted genet". 's Avonds praten we vol adrenaline na in de gezellige boma terwijl we genieten van de heerlijke boerewors, kalkoenstoofpot en lamsschouder, bereid op de braai (BBQ).

De zon komt door

Om 05.00u staan we vandaag naast ons bed en om 06.15u zijn we onderweg naar Leadwood Lodge (zie bericht van gisteren). Als we wegrijden uit Johannesburg motregent het nog steeds en de lucht blijft tijdens de reis lange tijd grijs en bewolkt. Gaandeweg klaart het echter steeds meer op en komt de zon er goed door. Het is ongelooflijk wat al die regen met Afrika heeft gedaan. Het is groener dan ooit tevoren! Om naar het Kruger Park te komen, kun je richting Nelspruit op een gegeven moment kiezen welke 'kant' je langsgaat van de N4, boven- of onderlangs. We besluiten nu eens onderlangs te rijden, en worden verrast door de prachtige, regenwoudachtige sfeer waarin we terecht komen, ongetwijfeld ook het resultaat van al het hemelwater. Als we op een gegeven moment linksaf slaan, een gravelweg in, bekoelt ons enthousiasme over de heftige regenval lichtelijk door de slechte toestand van de weg, wat natuurlijk de keerzijde is van een kurkdroog land waar ineens een lading water over wordt uitgestort... Na een ongeveer 25km lange slalom om de gaten en verzakkingen heen komen we rond 12.30u aan bij de ingang van het Sabi Sand Game Reserve.

Arrive Alive!

De Zuid-Afrikaanse regering heeft fors geïnvesteerd in een 'Arrive Alive' campagne en met resultaat zo het schijnt. Wat schetst dan ook onze verbazing als we dit vervolgens tegenkomen op de weg...

Weer op pad

Impulsief als we zijn, hebben we vandaag nog even een verblijf geregeld voor dit weekend in het Exeter Private Game Reserve dat is gelegen in het Sabi Sand Game Reserve. We verblijven in de luxe Leadwood Lodge. Nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt, want het is niet opgehouden met regenen sinds we weer in Johannesburg zijn!

Geslaagd! (deel 2)

Ook Zulu Module 2 is binnen! En hier is dan ook het beloofde bewijs, waarvoor geldt: Driemaal is scheepsrecht! Helaas had men namelijk mijn naam verkeerd geschreven, waardoor een nieuw certificaat moest worden gemaakt en van Mdabuko begreep ik dat ze het zelfs de tweede keer nog verkeerd hadden... tja, 't is wel een moeilijke naam misschien, maar toch? We vierden het bij Genevieve thuis, die een heerlijke lunch had klaargemaakt. Van Zulu spreken tijdens dit laatste lesuurtje kwam weinig terecht, maar het was wel erg gezellig!

Goede tijden slechte tijden (deel 5)

In 2008 krijgt onze politieke websoap een nieuwe verhaallijn: "de staat vs. Zuma".

Hoofdrolspeler en tevens president van de Zuid-Afrikaanse regeringspartij ANC, Jacob Gedleyihlekisa Zuma, moet op 4 augustus a.s. voor het Hoger Gerechtshof van Pietermaritzburg verschijnen en zich tegen 16 aanklachten verdedigen (o.a.: lid van criminele organisatie, corruptie, witwassen van geld en fraude).

Ondertussen mengt ook de achterban van Zuma zich in de strijd. De leider van de ANC jongerenbeweging beticht President Thabo Mbeki met politieke motiven achter de nieuwe beschuldigingen te zitten, terwijl de secretaris van het congres van vakbonden uit KwaZulu-Natal waarschuwt voor geweldadigheden als het tot een proces zou komen. In de krant "The Sowetan" zij hij:

"People are now angry. This time there will be blood spilt in the courtroom. People are ready to put themselves in the frontline. We will not be held responsible for their anger".

Geen steekvlam, wel een doorstart

Mijn vader staat netjes om 05.30u voor de deur. Na een snel ontbijt en een kop koffie begeven we ons naar Schiphol. Gelukkig valt het mee met de files. In de KLM lounge genieten we van een kop koffie en eigenlijk ben ik heel relaxed totdat Aldwin me attendeert op het nieuwsbericht over het KLM toestel dat moest terugkeren naar Johannesburg International Airport omdat een steekvlam was waargenomen tijdens het opstijgen... Gelukkig verloopt onze vlucht erg soepel, al moeten we wel een doorstart maken als we willen landen in Zuid-Afrika. Er stond een klein vliegtuig op de landingsbaan. Uiteindelijk zijn we zo rond 23.00u thuis en vallen als blokjes in slaap.

Langste avond in Zuid-Afrika

Vanavond vindt in Zuid-Afrika de laatste zonsondergang plaats van het jaar. Laatste als in op het laatste tijdstip welteverstaan...

Ondertussen in Nederland

Terwijl Aldwin en zijn vader probeerden zich nog een beetje te vermaken in Portugal na de afgelasting van de Dakarrally, reed ik het hele land door voor bezoekjes aan familie en vrienden én... zit ik maandagochtend om 04.00u achter de computer om weer in te checken voor onze terugvlucht. Als ik mooie plaatsen bij de nooduitgang heb weten te bemachtigen, duik ik lekker nog weer even mijn bedje in. Aldwin en zijn vader landen rond 11.00u en worden opgehaald door Driky. Tegen de middag zijn ze thuis en na een gezellige lunch met zijn viertjes kunnen Aldwin en ik onze koffers weer gaan pakken voor Zuid-Afrika.

Werelderfgoed

Op aanraden van de vriendelijke dame van de toeristeninformatie vertrekken we vandaag naar Sintra, een kustplaats en gemeente in het Portugese district Lissabon.




Onderweg stoppen we nog even in de wijk Santa Maria de Belém van Lissabon om de Torre de Bélem te bezichtigen. Vanaf het Discovery Momument hebben we een mooi uitzicht op het Hieremonietenklooster Mosteiro dos Jeronimos. Hier herinnert alleen het in afbouwzijnde podium nog aan het feit dat vandaag de rally voor dit monument van start had moeten gaan.



Op een half uurtje rijden van Lissabon ligt Sintra. Dit was vroeger de zomerresidentie van de Portugese koningen en schittert met mooie paleizen, prachtig natuurschoon, steile steegjes, terrasjes, enz. Wij bezoeken Paço da Vila de Sintra en Castelo da Pena.

Na een schitterende rit over de N247 rijden we naar het meest westelijke puntje van het Europese vasteland.


Als we ook hier worden geconfronteerd met een verdwaald (Russisch) Dakarteam op zoek naar een alternatieve uitdaging, besluiten we terug te keren naar Lissabon.