Inpakken!

Helaas is het alweer inpakken geblazen. We drinken aan het einde van de ochtend even thee bij mijn moeder en Rob en doen wat laatste inkopen in het dorp. We halen de koffers van zolder en pakken onze spullen weer in. Aldwin zit achter de computer, de laatste dingen regelen en dan is het alweer avond. 's Ochtends hebben we een telefoontje gehad van Bea dat ze haar tas kwijt is. Dus bellen we het restaurant waar we hebben geluncht. Helaas hebben ze niets gevonden. Ook later in de middag als we terug rijden naar de parkeerplaats en het restaurant zien we niets. 's Avonds genieten we van een gezellig en heerlijk diner met mijn moeder en Rob.

Bos, heide en schaapskooi

Het blijft gelukkig droog als Alexander, Bea & de kids komen. Na wat koffie stappen we in de auto naar de schaapskooi waar we hopen de schapen te kunnen zien. Helaas zijn ze de hei op, dus besluiten we een wandeling te maken over de prachtige heidevelden. De meiden leven zich uit (Roos wil een hardloopwedstrijdje als voorbereiding op de halve marathon die ik ooit ook heb gelopen). Na een heerlijke lunch bij Boshuis Drie nemen we afscheid. Rond half zes vertrekken we naar restaurant Slangevegt waar we hebben afgesproken met Andreas en Marnella, twee Zuid-Afrikaanse vrienden die recentelijk zijn geëmigreerd naar Nederland. We genieten van het uitstekende eten terwijl we elkaar proberen te voorzien van tips.

Rotterdam en omgeving

Ons hoofd was er al niet echt meer bij, maar terwijl wij in Zuid-Afrika zijn, vordert de bouw van ons nieuwe huis gestaag. Na de file vertrekken we richting Rotterdam (Bergschenhoek) waar we een bliksembezoek brengen aan Heidi die enige tijd geleden is bevallen van Jordan, Heidi & Olaf's tweede zoontje. Na een gezellig koffie- en beschuit-met-muisjes moment met Heidi, Jordan, Caroline (nog een vriendin) en Floris (zoontje van Cal) moeten we al veel te snel weer afscheid nemen en vertrekken we naar Alblasserdam. Onze achterburen blijken net de nacht ervoor thuisgekomen van vakantie en we praten kort even bij. Aldwin loopt de bouwplaats even op om de supervisor om toestemming te vragen om de bouwplaats te mogen betreden. Het mag en we lopen nieuwsgierig de bouwplaats op. Onze woning staat al volledig. Er moet alleen nog wat afwerking plaatsvinden. De ruimte en het licht van de woning verbaast ons. We nuttigen een snelle lunch bij het lokale hotel-restaurant 'Het wapen van Alblasserdam' en vertrekken naar Rotterdam. Daar doen we nog wat inkopen en begeven ons vervolgens naar Meike & Jeroen met wie we 's avonds gaan eten in de oude haven.

Boodschappen, cadeautjes & computerproblemen

Vandaag zijn we het dorp in gegaan om wat zaken te kopen die ze in Zuid-Afrika niet hebben (of duurder (!) zijn dan in NL). En we wilden nog wat cadeautjes kopen voor diverse mensen. We lunchen bij De Heerlickheijd van Ermelo. Om 17.00u stond wederom de computerman voor de deur, aangezien het probleem niet volledig was opgelost afgelopen zaterdag. Ook nu vertrekt hij onverrichterzake na ongeveer een uur. Redelijk frustrerend, te meer omdat we voor deze afspraak afspraken hebben moeten verzetten en zelfs cancelen. Om half zeven stappen we in de auto naar Rhenoy waar Mathilde en Remco een prachtig oud pand hebben gekocht met een enorme lap grond. Vol bewondering laten we ons voorafgaand aan het diner door het pand leiden. Het was een behoorlijke bouwval en ze zijn het nu volledig aan het opknappen (inclusief een nieuw dak!).

Lang niet gezien!

Vandaag zijn de ouders van Aldwin gezellig op de lunch geweest (lang niet gezien! :-) ). Daarna zijn we voor een kort bezoekje naar Alicia & Richard & de tweeling gereden in Zeewolde. Wat een schrik toen we hoorden dat Richard vorige week in het ziekenhuis had gelegen. Gelukkig is hij nu thuis en weten ze wat het is. Een paar weken geduld en dan zou hij weer de oude moeten zijn. 's Avonds een avondje thuis, heerlijk buiten gezeten. Mijn moeder en Rob kwamen spontaan even langs en konden genieten van de beenham uit de oven met aardappeltjes en bloemkool die Aldwin en ik eerder die avond als diner hadden klaargemaakt.

Familiereünie!

Zondag ontaardt in een ware familiereünie als we bij mijn vader en zijn vrouw Janny aankomen. Vlak na ons komen de ouders van Aldwin, mijn broer Theo en zijn vrouw Anita met hun dochter (mijn petekind) Lynn en de dochter van Janny, Wilma met haar dochter Jannerieke, binnenwandelen.

Online, offline...

Zaterdag is ons eerste dagje lekker thuis. Ik verheugde me al een tijd op mijn eerste ritje op de fiets naar het dorp en Aldwin's vingers brandden om met de computer aan de slag te kunnen. Grote frustratie dus als blijkt dat door een stroomstoring in het boerderijtje het thuisnetwerk van slag is. Gelukkig kan om 13.00u al iemand langskomen om het te helpen fixen. Door een optocht van vrachtwagens met gehandicapten, arriveert hij echter pas halverwege de middag. Ondertussen ben ik weer telefonisch online met mijn AH Mobiel simkaart (ja 2organize, Bülent in het bijzonder, ik blijf jullie trouw :-) ). Terwijl de heren de computerproblemen trachten op te lossen, breng ik de middag lekker door aan de telefoon. Uiteindelijk is het probleem opgelost en kan Aldwin eindelijk echt aan de slag. De frustratie is dan ook groot als blijkt dat er nog steeds netwerkproblemen zijn als de monteur al weg is. Nog maar weer bellen en iemand langs laten komen...

Bruiloft!

Rijden we wel goed?? Even bellen met Jan & Driky. We rijden door een prachtig groen natuurlandschap, wel iets te hard, want we blijken een verkeerd adres te hebben ingetoetst in het navigatiesysteem. Dus arriveren we "fashionably late", maar wel nog net op tijd genoeg om het bruidspaar te kunnen zien aankomen. Ze zijn erg verrast want niemand had hun verklapt dat we daadwerkelijk zouden komen...

Vakantie in eigen land!

Ondanks het feit dat we er niet in slagen te slapen, gaat de vlucht toch nog snel en voordat we het weten, staan we al op Nederlandse bodem. Even snel tandenpoetsen en dan op naar de bagagehal. "Band 15" staat op de monitor. Na ongeveer een kilometer lopen (wel lekker die beweging na al die uren in een vliegtuigstoel) i.v.m. een verbouwing komen we bij de band aan. We hoeven niet lang te wachten gelukkig. Even slaat ons de schrik nog om het hart als we door de "Niets aan te geven" uitgang naar buiten willen lopen. Op het moment dat we een poortje doorlopen, gaat een keihard signaal af. Aangezien ik absoluut geen zin heb in vertraging en uitpakken van alle koffers, kijk ik even snel om naar de douaneambtenaar en loop door. Het lijkt alsof hij het in mijn ogen kan lezen, want hij zegt op toegeeflijke toon: "Ja, loopt u maar gewoon door hoor!". Opgelucht vallen we in de armen van Aldwin's ouders Jan & Driky, broer Alexander met vriendin Bea en kids Roos & Mila. De kinderen hadden al een week van tevoren aan iedereen die het wilde horen (of als niet, dan nog) verteld dat wij naar NL kwamen. Roos had zelfs de hele nacht niet geslapen. Nadat we uitgebreid hun mooie tekeningen hadden bekeken (tot irritatie van de overige vlieggasten die zich langs ons heen moesten wringen), zijn we naar Zevenhoven gereden om daar de rest van de dag heerlijk buiten in het zonnetje te relaxen en de verjaardag van Alexander te vieren (op gepaste wijze met patat en frikandel!).

KL592 Jo'burg O.R. Tambo -> A'dam Schiphol

Rond 15.00u staan de tassen gepakt en wel in de woonkamer en liggen wij te relaxen in de tuin. Het is duidelijk warmer aan het worden. De afgelopen dagen is het 30 graden geweest. Nog even een douche en wat eten en dan staat keurig op tijd de taxi voor de deur. Nadat we onze bagage hebben ingecheckt, begeven we ons naar de tax refund office, in de vorm van een verhoogd bureautje met een plateau ervoor. Een dame vraagt ons met een streng gezicht naar de gekochte goederen waarvan we de belasting willen terugvragen. Voorzichtig halen we de spullen uit de tas en terwijl de dame duidelijk ontdooit en haar waardering uitspreekt over de mooie spullen, voorziet ze alle bonnetjes met een indrukwekkende snelheid van een stempel. De bagage- en douanecontrole verlopen soepel en we zijn al onderweg naar de bar als we een bord met Tax Refund Office zien. O ja, we moeten de bonnen nog inleveren als we ons geld terug willen (duh...). De Xhosa dame en de Zulu heer achter de balie glimlachen breed bij het afscheid als we in het Zulu gedag zeggen. Gebeurt blijkbaar niet vaak dat blanken dat doen (en dan ook nog buitenlanders).

Battle of the sexes

Deze vrouwelijke 'weaver' inspecteert 2 liefdesnestjes boven ons zwembad. Helaas doorstaan ze de inspectie niet. Haar partner ziet lijdzaam toe hoe ze zijn kunstige bouwsels totaal vernietigt. De pool & garden service kan binnenkort weer aan de slag om de rotzooi op te ruimen...

Goede tijden slechte tijden

Wij genieten momenteel volop mee van een nieuwe politieke soap in Zuid Afrika. De Sunday Times heeft in een aantal artikelen de, door haar vreemde opvatting over de aanpak van HIV/Aids toch al omstreden, gezondheidsminister Manto Tshabalala-Msimangop ervan beschuldigd een alcoholiste en een dief te zijn. Klik hier om mee te genieten van de big cover up!

Storing bij Skype

Door een software probleem bij Skype kunnen miljoenen gebruikers niet inloggen. Als oorzaak wordt een foutief algoritme genoemd dat voor de interactie tussen Skype-gebruikers en het Skype-netwerk moet zorgen. Eigenaar van Skype, Ebay, voelt de storing in de portemonnee: de beurswaarde kelderde met een miljard dollar. Ondertussen kunnen wij voorlopig geen contact opnemen met het thuisfront...

Grondboontjieboter

Hieronder volgt de oplossing van de Zulu vertaalopdracht van even geleden:

Sanibonani ninjani: Hallo allemaal.
Igama lami uTalitha: Mijn naam is Talitha.
Ngihlala eJohannesburg: Ik woon in Johannesburg.
Ngisebenza ekhaya: Ik werk thuis/aan huis.
Cha, angihambi ngesitimela ngihamba ngemoto no Aldwin: Nee, ik reis niet met de trein, ik reis met de auto met Aldwin.

Volgens het motto van de afrikaanse dichter Langenhoven - "so veel tale as ek kan, so veel male is ek man" - volgt hier een nieuwe opdracht, Afrikaans dit keer.

Wat is grondboontjieboter?

At the carwash!

Voor:

Na:

Nog meer stof

Na een succesvolle ochtend game drive waarin we o.a. twee leeuwinnen en een mannetjesleeuw van dichtbij mogen bewonderen, worden we teruggebracht naar de ingang. Er wordt hartelijk afscheid genomen door Sylvester en de gasten. Onze eerste stop is het dichtstbijzijnde tankstation, zo'n 30 km verderop in Vaalwater. Met een volle tank verlaten we bij de eerste gelegenheid de geasfalteerde route die vol is met van een lang weekend terugkerende Jo'burgers en kiezen ons pad zo lang mogelijk over gravelwegen. Uiteindelijk gaan we bij Pretoria de snelweg op en na een voorspoedige reis komen we rond 18.00u, moe maar voldaan, thuis aan.

Siësta

De ochtend game drive levert al niet veel meer op dan de middag game drive die dag ervoor. Na een uitstekende brunch (Aldwin: beste Egg Benedict die ik ooit heb gegeten, zijnde tevens mijn eerste!) nemen we een verfrissende douche en installeren ons op het balkon van ons chalet. We genieten van de zon, de rust, het uitzicht en een heerlijke fles Chardonnay. Het is moeilijk de oogjes open te houden. Uiteindelijk besluit Aldwin er een echte siësta van te maken. Met enige moeite komen we uit onze loungeposities voor de high tea en de middag game drive. We zijn blij verrast als we horen dat we de enigen zijn die die middag op game drive gaan. We hadden ons al voorbereid op een volle bak (alle 10 gasten in 1 landrover), dus dit is echt een meevaller. De game drive is een stuk succesvoller dan de vorige twee: kudu, warthog, black backed jackals, waterbuck, een leeuwin met twee welpjes, klipspringer, bruine hyena, impala, red hartebeest, blue wildebeest, zebra, witte neushoorns en olifanten. Redelijk tevreden keren we tegen 19.30u terug naar de lodge. Onze ranger, Sylvester, heeft een romantisch privédiner geregeld in onze kamer. Alles staat al klaar als we aankomen. Even opfrissen, omkleden en na een belletje naar de main lodge, worden de gerechten naar ons chalet gebracht, waarvan het hoofdgerecht in een schaal au bain marie op een brander zodat het warm blijft. Het eten smaakt verrukkelijk en met de ambiance zat het natuurlijk ook helemaal goed! We slapen die nacht als roosjes.

Welcome home!

En zo voelt het inderdaad als we aankomen bij Mhondoro lodge. Het personeel heet ons een zingend, hartelijk welkom thuis. Het chalet ziet er weer super uit met een prachtig, weids uitzicht over de waterhole en de omgeving. Nadat we ons even hebben geïnstalleerd en opgefrist, schuiven we aan bij de uitgebreide High Tea. Direct aansluitend vindt de middag game drive plaats. Het is een combinatie van drive en bushwalk. Helaas zien we niet meer dan wat antilopes (blue wildebeest, impala en red hartebeest), zebra's en wrattenzwijntjes (warthogs). Het eten wordt geserveerd in de gezellige boma. Het is een stuk warmer, wat kan komen doordat de lente in aantocht is of door het enorme vuur dat men in het midden stookt. We sluiten de avond af met een glaasje wijn bij de open haard in de main lodge.

Stof, stof en nog eens stof!

Het was een koude nacht maar alle dekens hebben ons goed warmgehouden. Kopje koffie en een broodje, auto inpakken en we zijn weer onderweg. Tijdens het laatste deel van de gamedrive zien we o.a. (wederom) een grote groep giraffes (stuk of 10) en na een bijna-aanrijding van 1 ervan, zeker 4 witte neushoorns. Relaxed en tevreden bedanken we het vriendelijke parkpersoneel bij de ingang en gaan op weg naar het Welgevonden Private Game Reserve (zo'n 250 km pal noordelijk van Borakalalo). We wilden zoveel mogelijk asfaltwegen vermijden en dat is gelukt! Op de hele weg ernaartoe hebben we misschien 1 km asfalt gehad. De kwaliteit van de wegen varieerde nogal, van goede, redelijk vlakke gravelwegen tot mulle zandwegen en wegen als een Zwitserse gatenkaas afgewisseld met rotsen en losse stenen. Het begon meer en meer te lijken op onze persoonlijke Dakarrace. We moesten namelijk tussen 13.00u en 13.30u bij de gate van het game reserve zijn. Daar zou de auto achterblijven en wij zouden door een ranger in hun landrover naar de lodge worden gebracht. Aldwin gaf dus aardig gas totdat...Cheetah's!!!!!!! Terug, terug!!! Aldwin deed verwoede pogingen de auto zo snel mogelijk van 120 naar 0 en in zijn achteruit te krijgen. Het stof van de halve Waterbergregio had zich al in de auto verzameld. Na de plotselinge stop kwam daar de andere helft nog eens bij. En dat allemaal voor: twee cheetah's! We reden al enige tijd langs het hek van Marakalele National Park en ineens zag ik ze langs het hek lopen. We nemen snel wat foto's en bewonderen de prachtige dieren waarna we onze race tegen de klok vervolgen. Met zowaar een kwartier speling komen we aan bij het reserve. Malvin staat klaar met drankjes en hapjes. Onze spullen worden overgeheveld naar de landrover. De rit naar de Mhondoro Lodge duurt ongeveer een uur. Onderweg zien we al het eerste wild (impala, rhino, wildebeest, baboons etc.).

Kamperen in de bush (vervolg)

Een beetje later dan gepland, zitten we in de auto naar Borakalalo National Park waar we de nacht zullen doorbrengen in een tented camp. Bij aankomst voelt Aldwin zich gelijk thuis (zie foto :-) ). We rijden eerst naar het kamp. Ongeveer 5 tenten staan rond een open plek, waaraan de toiletten, een gemeenschappelijke keuken en een klein zwembad grenzen. Het kamp is niet afgeschermd dus alle dieren hebben toegang tot het kamp. Al heeft dit park slechts twee van de Big Five, het is toch spannend genoeg om te weten dat er o.a. witte neushoorns, luipaarden, hyena's en jakhalzen rondlopen...Het leuke van dit park is dat we zelf kunnen rondrijden en alle wegen hebben een behoorlijk 4x4-gehalte. In het (noord-)westelijke gedeelte van het park zien we luipaardsporen, maar het dier houdt zich goed verscholen en we mogen helaas niet off-road zoals de rangers in andere wildparken wel mogen. Het landschap doet ons sterk denken aan Ngala. De receptioniste had ons gewaarschuwd dat de dieren erg schuw zijn en dat we waarschijnlijk niet veel zouden zien. De opbrengst aan het einde van ons verblijf is echter toch nog aanzienlijk: zebra, blue wildebeest, tsessebe, common reedbuck, impala, steenbuck, giraffe (een heleboel!), kudu, nyala, baboon, vervet monkey, warthog, spring hare, black backed jackal, white rhino, ostrich (struisvogel), franklin en guineafowl. En de banded mongoose heb ik van dichtbij mogen bewonderen. Ik was verdiept in een boek en Aldwin was naar de keuken toen ik iets vlakbij hoorde ritselen. Ik dacht dat het Aldwin was, totdat ik opkeek en zowat recht in de snoet keek van een banded mongoose! Hij schrok net zo erg van mijn beweging als ik van zijn aanwezigheid. Hij sprintte weg tot op veilige afstand en keek toen nog een keer om voordat hij in het bos verdween. Aldwin had ondertussen in de keuken kennisgemaakt met de enige andere twee gasten. Zij keken vol verbazing naar zijn "kookhandelingen". Om zijn uitleg (5 minuten, PING!) konden ze niet echt lachen. 3,5 uur later begrepen we waarom. Ze waren nog steeds bezig de BBQ aan te krijgen en iets eetbaars klaar te maken...

Garage cards are here!

Vandaag eens een positief verhaal over de bank: de garage cards (voor het betalen van benzine) zijn gearriveerd. Toch moest er nog iets mee mis gaan, naast dat er niet was gebeld om te melden dat we ze konden ophalen, is mijn achternaam enigszins verbouwd...nou ja, zolang we de kaart maar kunnen gebruiken. Om nog eens een maand te wachten tot de kaart met de 'e' en de 'i' op de juiste plaats binnen is...

Kamperen in de bush

Nu eens even geen luxe lodge, maar een tent! Donderdag (iedereen is vrij want...het is Nationale Vrouwendag!) vertrekken we naar het Borakalalo National Park waar we overnachten in een eenvoudige tent. Het is overigens een voorzichtige test hoe ons het kamperen in de bush (weer) bevalt, want vrijdag rijden we door naar het Welgevonden Private Game Reserve in het hart van de Waterberg waar we overnachten in de Mhondoro Lodge. Foto's volgen!

Staking is voorbij!

De bonden hebben het bod geaccepteerd. Het zal nog even duren voordat de situatie normaal is, maar het ergste is nu wel voorbij.

Voor nog wat achtergrond info zie Reuters of BBC

Een druppel benzine op een gloeiende plaat

Vandaag was het hard werken voor Aldwin en zijn collega's. Er is met ongeveer 15 vrachtwagens meer dan 1 miljoen liter benzine afgeleverd bij bepaalde benzinestations in de provincie Gauteng. Een druppel op een gloeiende plaat. Door de staking onder raffinaderijpersoneel en tankwagenchauffeurs zit de hele provincie al enkele dagen zonder brandstof. De onderhandelingen tussen de grootste bond en de industrie zijn wederom vastgelopen. Om toch brandstof te kunnen uitleveren, zijn chauffeurs vanuit omringende provincies gehaald om de tankwagens te besturen. Aldwin en zijn collega's dienden als navigatoren om de chauffeurs die hier onbekend zijn met de locaties op plaats van bestemming te helpen aankomen. De konvooien vonden plaats onder politiebegeleiding om de veiligheid te waarborgen. Zodra Aldwin aankwam bij het verkooppunt, kwamen de klanten als bijen op de honing af. Een tankstation zal dan ook niet langer dan een paar uur met de voorraad kunnen doen. Door deze situatie is het eigenlijke project stilgelegd. Een grote domper voor het team dat keihard heeft toegewerkt naar de start die deze week gepland stond.

Meer achtergrondinfo vind je in de Mail & Guardian, artikel 1 en artikel 2

Bowlen met de Tequila Babes!

Het begon met een lunch bij Primi Piatti in de Rosebank Mall. Afspraak was om 13.00u, maar vrijwel alle dames waren "fashionably late", inclusief mijzelf en Suzelle, die me kwam ophalen. Een luidruchtige groep van zo'n 15 dames met "pig tails" (twee vlechten) in het haar, jeans en sneakers/platte schoenen deed menig winkel- en restaurantbezoeker met verbazing toekijken hoe ze meerdere tequilashots naar binnen goten. Als vers "Tequila Babe" stak ik nogal af bij de professionals, maar de tweede shot ging al een stuk soepeler dan de eerste! Tegen 15.00u vertrokken we naar de futuristische bowlingbaan met aangrenzende bar. Twee teams werden samengesteld waarna een fanatieke competitie begon. Gelukkig hadden we twee topscoorders in ons team, want een slechtere bowler dan ik is op aarde niet te vinden! Na een korte pauze en helaas het vertrek van een paar dames, werden nieuwe teams samengesteld. Dit keer zaten de topscoorders beide in het andere team. Wonder boven wonder had ik in 3 rondes al meer punten dan in de hele vorige wedstrijd en zowaar droeg ik serieus bij aan de overwinning door een aantal "spares" en.... een strike! Mijn eer was gered. Moe maar voldaan wordt hartelijk afscheid genomen op de Zuid-Afrikaanse methode (1 kus en een omhelzing). Stuk voor stuk mooie en toffe meiden. Heb me hierdoor wel gerealiseerd dat ik dit toch wel gemist heb de afgelopen tijd. Helaas moet ik de volgende aflevering op 1 september missen vanwege onze vakantie in Nederland, maar in oktober ben ik er zeker bij! Dan staat de ijsbaan op het programma. En ik kijk nu al uit naar woensdagavond. Dan gaan we met een paar Tequila Babes en wat aanhang eten bij Cubana in Fourways.

Tequila Babes - a club for the sophisticated woman

Talitha is vanmiddag uitgenodigd om samen met 14 andere vrouwen het centrum van Rosebank onveilig te maken...

Meer informatie over de Tequila Babes vind je hier.

Opnieuw staking, hamsteren!!

Op dit moment zitten veel van de benzinestations in de provincie Gauteng al zonder brandstof. Er is een staking gaande onder het raffinaderijpersoneel en de chauffeurs van de tankwagens.

Nog maar even snel volgooien dus die tank en hamsteren voor het geval dat...

Zie voor achtergrond info: Fin24.co.za en/of Mail & Guardian Online