Ik heb me extra verheugd op vanochtend. Bruce en Sue blijken in het bos een baby-caracal te hebben gevonden die was verlaten door zijn moeder. Ze hebben besloten hem van de dood te redden en in huis te nemen. Toen Aldwin me gisteravond vertelde dat hij een caracal had gezien, geloofde ik hem eerst niet. Toen hij vervolgens zei dat ik hem ook nog kon zien, begon me iets te dagen. Voor het diner kwamen we Sue tegen met Fire, de inmiddels acht maanden oude caracal! Hij was echter wat wild (tja, het is en blijft een wild dier) en we spraken af dat we in de ochtend een fotosessie zouden houden. Echt een bijzondere ervaring om een caracal aan te kunnen raken en van zo dichtbij ongestoord te kunnen bewonderen! Bruce wil ons graag de rest van hun terrein laten zien en voordat we het weten, zitten we in zijn 'bakkie' en zijn we onderweg naar de Oranjerivier, de tenten die ze daar verhuren en de locatie waar ze diverse houten chalets hebben gepland. En toch is dit maar bijzaak. Ze zijn een werkende uien-, bieten- en zadenboerderij. Hij legt ons de interessante zaai- en oogstcyclus uit met het logistieke en commerciële proces eromheen en de problematiek waar je als (Zuid-Afrikaanse) boer mee te maken hebt. Dan is het toch echt tijd om in de auto te stappen en te beginnen aan de 600km lange terugreis. Via de indrukwekkende Gariep Dam (het grootste stuwmeer in Zuid-Afrika) begeven we ons naar de N1. Zonder problemen rijden we aan het einde van de middag onze garage weer binnen. Het was een heerlijke vakantie! Op naar de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten