donderdag 13 maart 2008

Een lange rit




Het is bijna 1000 km naar het Twee Rivieren Rest Camp in het Kgalagadi Transfrontier Park. Alhoewel op de kaart de N14 staat aangeduid als een snelweg, is het in werkelijkheid een tweebaansweg. In Nederland zou het een 80 km/u weg zijn, maar hier mag je er zo'n 100 tot 120 km/u . Ondanks een omleiding bij Carltonville (de weg was door de hevige regen zwaar beschadigd) en het bijna continu noodzakelijke maar soms ronduit kamikaze-achtige inhalen van langzamer verkeer, verloopt de heenweg voorspoedig. We stoppen bij Mama's Off-Roaders om te worden verrast met versbereide toasted sandwiches die heerlijk smaken. Onderweg wisselt vlak kaal landschap zich af met heuvelachtig kaal landschap. De tijd lijkt af en toe te hebben stilgestaan; naar ons gevoel heerst er nog een sterke Afrikaner cultuur in dit gedeelte van Zuid-Afrika. De stadjes c.q. dorpjes waar we doorheen komen, zijn verrassend schoon en opgeruimd, en we komen bijna in elke plaats wel een fatsoenlijk uitziend restaurant tegen. Dit in grote tegenstelling tot de N1 door de Karoo. Na onverwachte haute-cuisine bij het romantische restaurant/guest-house Le Must in Upington stappen we weer in de auto voor het laatste stuk van zo'n 300km. Tijdens de rit in noordelijke richting lijken we te zijn beland op de testbaan van Mercedes-Benz. We passeren diverse gecamoufleerde prototypen waaronder de nieuwe GLK. De boeken hadden gewaarschuwd voor de laatste 60 km gravelweg. Dit stuk zou erg slecht zijn. De weg is echter voor ongeveer de helft geasfalteerd (en de andere helft is in voorbereiding), waardoor we slechts te maken hebben met 30 km gravel. En de toestand van de weg is redelijk goed, op het laatste echt beroerde stuk na. Rond 18.00u komen we aan in Twee Rivieren. Bij de poort en de receptie vullen we de formulieren in en installeren ons vervolgens tevreden met een glaasje wijn op het terras van onze chalets.

Geen opmerkingen: