Na een gezellige rit met een Afrikaanse "Kurt", prachtig uitzicht op de Tafelberg en de Atlantische Oceaan en bij aankomst in het hotel ben ik gelijk alle perikelen vergeten. Wat een fantastische plek! Een adembenemend uitzicht op de Oceaan en ondergelegen favoriete stranden Camps Bay en Clifton Beach. Ons guesthouse is haar naam zeker waard (http://www.atlanticviewcapetown.com). Het is inmiddels lunchtijd. Marjorie, de charmante en gezellige, nog studerende jonge manager van het hotel, brengt me naar het Victoria & Albert Waterfront, een groot en gezellig winkelcentrum rondom de haven. Het succesvolle Waterfront-project werd genoemd naar de zoon van koningin Victoria. De jonge Alfred gaf in 1860 het startsein voor de aanleg van de eerste golfbreker in de door stormen geteisterde Tafelbaai door een lading stenen, afkomstig van de zeebodem in het water te storten. Het nieuwe Alfred-bassin bood schepen bescherming tegen de zware stormen die 's winters om de Kaap woedden en al heel wat schepen tot zinken hadden gebracht. De toegenomen handel maakt later de aanleg van het Victoria-bassin noodzakelijk. Vanaf de jaren zestig begonnen de bassins en de omliggende havengebouwen in verval te raken, en in november 1988 maakte de Waterfront company een begin met de renovatie en modernisering van het gebied. Tegenwoordig kunnen bezoekers hun geld uitgeven in de mooie winkels of heerlijk ontbijten, lunchen of dineren in een van de vele, over het algemeen, goede restaurants. Aangezien het lunchtijd is, begeef ik me naar het door Marjorie aanbevolen visrestaurant Baia (uitgesproken als Bahieja, wat een soort Braziliaans-Portugees woord is voor strand). De salade met grote garnalen smaakt inderdaad voortreffelijk, evenals de Sauvignon Blanc die erbij wordt geserveerd. Ik geniet ondertussen van een prachtig uitzicht op de Tafelberg (dit keer zonder tafelkleed) en de haven. Als ik een tafel wil reserveren voor 's avonds, verrast de ober, Naftali, mij enorm door zowaar de woorden "Talitha Cummi" uit te spreken als ik mijn naam zeg. Niet alleen dat, hij blijkt de hele achtergrond te kennen. Ik ben nog niet over mijn verbazing heen als Aldwin me aan het einde van de middag komt ophalen (met huurauto!). We rijden naar het hotel om op te frissen en ontmoeten daar een stel Canadezen uit Calgary die op weg zijn naar Kenia en hun eerste safari gaan meemaken. Al snel ontspint zich een gesprek dat varieert van tips om je camera heel te houden (het Afrikaanse savannestof is dodelijk!) tot welk Canadees meer nu het mooist is en de beste plekken in Canada om beren te zien. We komen dan ook iets te laat aan voor het diner, maar Sharron (een collega van Aldwin die we ook hadden uitgenodigd) vergeeft ons gelukkig. Een goed begin van een heerlijk, lang weekend in een superrelaxte stad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten