Woensdag 27 juni: Happy Birthday!

Stel je voor: het is 5 uur ´s ochtends en je bent jarig en iemand begint enthousiast Happy Birthday to You te zingen...? Hoe voelt dat? Ik heb geen idee, want Aldwin was gelukkig zo attent om te wachten tot een uurtje of zeven! Een bijzondere verjaardag...mijn cadeautje van Aldwin weet ik al (tegen alle gewoonte in): we gaan het weekend van 6 juli naar het Madikwe Game Reserve (http://www.ccafrica.com/reserve-1-id-2-19). Ook de cadeautjes van mijn moeder en broer waren al bekend, maar niet het cadeautje van Rob. Iets wat hij zelf heeft uitgekozen en zelfs geheim heeft weten te houden voor mijn moeder (een indrukwekkende prestatie!). Het blijkt een prachtige ketting te zijn. "Nee Rob, deze hoeven we absoluut niet te ruilen hoor!". Na een uitgebreid ontbijt rijden mijn moeder en ik naar Rosebank Mall, met een bekende African Craft Market. Het korte wandelingetje vanaf de parkeergarage naar de ingang van het winkelcentrum is erg koud en dus beginnen we met een kop koffie om warm te worden bij Mugg & Bean (een grote, maar gezellige en kwalitatief goede keten die je door heel Zuid-Afrika vindt). In onze naïviteit bestellen we allebei een muffin die de grootte van een meloen blijken te hebben. En dat terwijl we een uurtje later al weer aan de lunch dienen te zitten met Aldwin in de bedrijfskantine...We scoren (met afdingen) wat leuke kleinigheidjes op de markt en brengen nog even een bezoek aan het Park Hyatt hotel waar Aldwin en ik inmiddels meerdere keren hebben gelogeerd met veel plezier. Eenmaal aangekomen op Aldwin's kantoor lopen we de ene na de andere bekende tegen het lijf. Gyllian weet Aldwin (letterlijk) aan zijn oor naar de receptie te slepen, zodat hij met ons kan gaan lunchen. Na de lunch en een korte rondleiding verruilen we de kantooromgeving voor de chique winkelomgeving van Hyde Park Mall. Het is kleiner en daardoor gezelliger dan het grote en drukke Sandton City. Na wat succesvolle aankopen is het al tijd om naar huis te gaan, om te kleden en van auto te ruilen om vervolgens richting restaurant te gaan. Mama's koffer wordt ingeladen en we rijden richting Moyo at the Zoo (http://www.moyo.co.za). Het restaurant en de omliggende tuin en terras is gebouwd en gedecoreerd door aids patienten. Veel van de prachtige decoraties en meubelstukken zijn gemaakt van schroot en ander afval zoals kroonkurken. De sfeer in het restaurant is Afrikaans en gevuld met mystiek en ritme. Het menu bestaat uit typisch Afrikaanse gerechten evenals de muziek. Moyo kent bepaalde vaste onderdelen. Zo worden je handen aan tafel gewassen met rozewater, kun je je gezicht laten beschilderen en passeren diverse (goede!) muzikanten de revue. Ik verheug me altijd op de, zoals ik ze noem, Afrikaanse Andrews Sisters. Elk Moyo restaurant kent een trio van Afrikaanse dames, die prachtige liedjes zingen aan tafel. Hun warme Afrikaanse stemmen vol harmonie en ritme weten mij keer op keer diep te raken...