De kok heeft nog snel een lekkere salade voor ons klaar gemaakt, voordat we een klein half uurtje later onze eerste game drive gaan maken. De accommodatie is van erg hoog niveau, net als de service. Het frappante is dat de chalets niet worden afgesloten, maar er wordt alleen een schuif aan de buitenkant dichtgeschoven om te voorkomen dat er dieren naar binnen kunnen. Er loopt namelijk regelmatig wild door het kamp, zoals luipaarden, buffels, hyena's, bavianen en wrattenzwijnen. Om het echt grote wild zoals olifanten tegen te houden, zijn er wel draden gespannen waar stroom op staat. De twee andere gasten die mee zouden gaan bij ons in de landrover, zijn er nog niet, dus hebben we zowaar een privé game drive. Onze ranger is Dave en de tracker (spoorzoeker) is Fanny. Fanny blijkt "Leopard Man" te zijn. Hoofdpersoon in de documentaire zoals uitgezonden door Animal Planet. Het programma wordt regelmatig herhaald, dus we hopen het nog eens te zien. Dave vraagt ons wat onze "objectives" zijn voor ons bezoek aan Ngala en eenstemmig roepen we allebei uit: leopard!! En we worden niet teleurgesteld, al tijdens de eerste rit zien we een jong luipaard onder een boom liggen. Er blijken in het reserve zo'n 15 luipaarden rond te lopen. Verder zien we nog een enorme uil, nijlpaarden, een heleboel impala en de veel zeldzamere bushbuck. Tegen het einde van de drive, als we lachen om de grappige oortjes en oogjes van de nijlpaarden die net boven het water uitsteken, voelen we de allesoverstemmende schreeuw van een leeuw door ons heen trillen. Het is in het halfdonker een geluid dat enorm ontzag inboezemt, meer nog dan overdag. We rijden in vliegende vaart in de richting die Fanny aanwijst, waar de leeuw zich zou moeten bevinden. We gaan off road, dwars door de bush. We horen niets meer, en stoppen om te luisteren. Na een minuut of 20 start Dave de motor om richting lodge te gaan, als we wederom worden verrast door dat indrukwekkende geluid. 10 meter verderop is een mannetjesleeuw aan het roepen naar andere "prides" buiten zijn territorium. Als wij bij hem aankomen, houdt hij het helaas net voor gezien met schreeuwen, maar wat een fantastische ervaring! Het staat in ons geheugen gegrift. We komen zo laat aan bij de lodge, dat we eigenlijk gelijk aanschuiven voor het diner, wat betekent dat we het warme bad dat men al voor ons heeft laten vollopen, moeten laten schieten. Het diner wordt geserveerd in de open lucht in een "boma". Erg romantisch, maar wel koud. Het eten is ontzettend zout en valt helaas nogal tegen gezien de eerder perfecte lunch. De volgende dag zou het echter helemaal goed maken. Onze oogjes vallen dicht, dus kruipen we ons heerlijk warme bedje in. Letterlijk warm, want zoals we de volgende ochtend pas zouden ontdekken, lag er een electrische deken onder die vol aanstond...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten