Beschoten!

Vanaf de Katse dam rijden we via Thaba-Tseka naar Roma, waar we zullen overnachten bij The Trading Post Guest House. Onderweg worden we tot onze teleurstelling wederom geconfronteerd met bedelende en agressieve Basotho. We gingen ervan uit dat vanaf Thaba-Tseka een geasfalteerde weg zou leiden naar Maseru (hoofdstad van Lesotho), dan blijkt echter dat men de gehele weg eruit heeft gesloopt om opnieuw te asfalteren... We zien dus al snel in dat we het museum in Morija zeer waarschijnlijk niet gaan redden. We ploeteren voort over de steile, modderige bergpas, afgewisseld met rotsachtige stukken. We komen tot onze verbazing zowaar twee touringcars tegen waarvan de eerste vol gas over de pas dendert. Niet lang daarna komen we twee herders tegen met een ezel. Aangezien we inmiddels gewend waren geraakt aan bedelende handen en agressief gedrag, waren we hierop voorbereid. Maar wat we absoluut niet hadden verwacht, was een wapen op ons gericht te krijgen!!! Een van de herders heft zijn hand op om een stop-teken te geven. We reden al voorzichtig vanwege de conditie van de weg en namen nog wat gas terug. Dan opent hij echter de deken die hij omgeslagen had en toont een wapen dat op een luchtpistool lijkt. We realiseren ons beide in eerste instantie niet dat het een wapen is, totdat hij op de rechtervoorband begint te schieten. Direct geeft het bandendrukmanagementsysteem aan dat een band lucht aan het verliezen is. Aldwin geeft onmiddelijk gas en we proberen zo snel mogelijk en zo ver mogelijk van de mannen vandaan te komen. Gelukkig gaan we bergaf, maar tegelijk moeten we voorkomen de bocht uit te vliegen en de berghelling af te gaan. Na ongeveer 10 minuten is de band zo goed als leeg en moeten we wel stoppen om de band te wisselen. We besluiten voor een kerk te parkeren en daar de band te wisselen. Er komt een groep scholieren op ons af die net klaar is met de les op de school vlakbij de kerk. Ik houd ze aan de praat terwijl Aldwin zo snel mogelijk de band vervangt. Zolang zij bij ons zijn, kan ons niets gebeuren, is onze redenatie. In recordtempo heeft Aldwin de platte band vervangen (later zou blijken dat we in alle haast de sleutel van het slot van het reservewiel hebben verloren). Snel stappen we weer in. Eigenlijk willen we gewoon gelijk het land uitrijden, maar dat is niet realistisch gezien de afstand en de toestand van de wegen. Helaas staat bij Mantsonyane, een dorp verderop, een vrachtwagen dwars over de weg doordat hij de modderige berghelling niet opkomt. Na 20 minuten wachten komt een shovel om hem enigszins recht te trekken zodat het overige verkeer er weer langs kan. Balancerend over de weg tussen de vrachtwagen en de afgrond, geholpen door een behulpzame Basotho, geraken we gelukkig voorbij aan de vrachtwagen. We raken in gesprek met een stel Zuid-Afrikanen achter ons en die vertellen dat ze dit nog nooit hebben gehoord, laat staan zelf hebben meegemaakt in Lesotho. Just our luck! Bij een tweede wegversperring van de politie (voorbij de weg naar Mohale dam) maken we melding van de poging tot overval. Ze tonen zich geschokt en geven aan dat dit al heel lang niet gebeurd is. Tot onze verbazing melden ze echter dat er wel incidenten zijn geweest waarbij Basotho bevolking stenen gooide naar toeristen! Uiteindelijk komen we rond 17.00u aan bij de lodge. We vertellen opnieuw het verhaal en ook zij zijn geschokt. Ze bevestigen de stenen-gooi incidenten en vertellen ons tevens de reden van de wegversperringen. Blijkt dat de ingenieurs die aan de beide stuwdammen hebben gewerkt, regelmatig een pistool op hun hoofd gericht kregen op de bergpassen en de auto werd gehijacked! We drinken een glas witte wijn op het terras voor onze rondavel en proberen te verwerken wat er is gebeurd. Na een lekker "home cooked dinner" gaan we vroeg naar bed. De gebeurtenissen hebben hun tol geëist en we zitten er beiden helemaal doorheen.