Lift in een bakkie

Vandaag heb ik de Jeep verruild voor een lift in een echt Zuid-Afrikaans bakkie! De hele weg terug van het schadeherstelbedrijf, waar ik de auto had afgeleverd voor reparatie, houd ik mijn hart vast. Jackson (onze electricien-aan-huis c.q. audio-/visuele apparatuur expert) geeft me een lift. Het is een ervaring op zich. De auto maakt een geluid alsof elke km zijn laatste kan zijn. Er is bijna geen ongedeukt stukje metaal te ontdekken. Het dashboard is van hout. De binnenkant van de deuren etc. is niet afgewerkt. Jackson houdt echter vol dat het een prima wagen is (qua motor) en dat hij met opzet heeft gekozen voor een oud en afgeragd uitziend bakkie om inbraak en diefstal van de auto te voorkomen. Tijdens de rit praten we over zijn achtergrond en de situatie in Zimbabwe (waar hij vandaan komt) en in Zuid-Afrika. Hij is 35 en is begin jaren 90 naar Zuid-Afrika gekomen omdat in Zimbabwe nauwelijks nog geld te verdienen viel en geen voedsel te krijgen was. Zijn moeder is overleden. Zijn vader en een deel van zijn (8) broers en zussen woont nog steeds in Zimbabwe en hij probeert vanuit Zuid-Afrika hen zoveel mogelijk te helpen. Toch kiezen zij er niet voor om naar Zuid-Afrika te komen, wat mij verbaast. Hij geeft aan dat zolang ze daar elke dag wat te eten kunnen vinden, ze weten dat ze overleven. Terwijl hier in Zuid-Afrika elke dag zoveel mensen worden verkracht, beroofd en vermoord... Het is indrukwekkend om te horen hoe hij hier een bestaan heeft opgebouwd. Hij is zelfstandig ondernemer en doet installaties van DSTV (Digitale Satelliet TV), schotels, etc. Voor particulieren, maar ook voor allerlei grote bedrijven en overheidsinstanties. Toen hij net in Zuid-Afrika aankwam, is hij echter begonnen als tuinman en later als beveiligingsbeambte. Iemand die hij had leren kennen in die tijd, had een bedrijf dat dit werk deed en heeft hem vervolgens al deze zaken geleerd en hem een baan aangeboden. Toen is zijn baas naar het buitenland vertrokken en is hij voor een ander bedrijf gaan werken. Uiteindelijk is hij daar weggegaan en is voor zichzelf begonnen. Op mijn vraag of hij terug zou willen naar Zimbabwe zegt hij direct en volmondig ja! Maar niet zolang Mugabe aan de macht is. Hij maakt zich zorgen om de situatie in Zimbabwe (geen voedsel, geen werk, corruptie etc.) maar hoopt dat het tij zich zal keren als iemand anders aan de macht komt. We zijn het erover eens dat het helaas met Zuid-Afrika de zelfde kant op lijkt te gaan. Er moet zoveel gebeuren om de bevolking te voorzien van voldoende opleiding zodat ze kans maken op een (betere) baan en dus meer inkomen wat nodig is om te voorkomen dat men steelt, inbreekt, verkracht en vermoordt. En ook de corruptie kan alleen worden ingedamd als men meer c.q. genoeg verdient. In zijn ogen zijn de Zuid-Afrikanen ook niet slim bezig. Zo worden mensen die op een eerlijke manier aan geld proberen te komen, zoals door het verkopen fruit en andere etenswaren in een stalletje langs de weg tot en met de straatverkopers die o.a. kledinghoezen, vuilniszakken en zonnebrillen proberen te slijten, van de straat weggejaagd door de Metropolice. Op deze manier zit er niets anders op dan de criminaliteit in te gaan...